Çabaların yerini bahaneler aldı önce. Sonra manasız suskunluklar sardı duvarları. Zamanla sorular azaldı, cevaplar kısaldı. Dağınık görünse de ortalık aslında ikimizin de valizi hazırdı. Bize artık yalnızca bir bahane lazımdı
Seni tanımıyorum ama denk geliyorsun işte;
Sıradan bir kitabın orta sayfasında,
Bir yoksunluk cümlesinde,
Bir şiirin en acıyan yerinde,
Yağmur sonrası gökyüzünde,
Yalnızlığın yedi renginde…