About
Ahmet Altay Cengizer (d. 22 Ekim 1954, İstanbul) Türk büyükelçi.
TED Ankara Koleji ve Boğaziçi Üniversitesi mezunudur. Uluslararası Tarih alanında London School of Economics'ten yüksek lisans derecesine, Columbia Üniversitesi'nden Önleyici Diplomasi ve Kriz Yönetimi alanında diplomaya sahiptir. 2007-2009 yıllarında Harvard Üniversitesi Weatherhead Center for International Affairs üyeliğinde bulunmuş, Birinci Dünya Savaşı ve öncesi dönemde uluslararası siyasi ortam ile diplomasi tarihi üzerine çalışmalarını sürdürmüştür.
Dışişleri Bakanlığı'ndaki kariyerine 1979 yılında başlamıştır. Çeşitli görevlerde bulunduktan sonra 1994 yılında Cumhurbaşkanlığı Dışişleri Başdanışman Yardımcısı olarak görev yapmıştır. 1996-1998 yıllarında ise Şikago Başkonsolosu olarak görev yapmış, 2000-2005 yılları arasında Türkiye'nin BM nezdinde Daimi Temsilci Yardımcılığı görevinde bulunmuş, 2005-2006 yıllarında Duşanbe Büyükelçiliği görevini yürütmüş, 2006 yılında Dışişleri Bakanlığı müşaviri unvanıyla Abdullah Gül'ün özel danışman olmuştur. 2007 yılında Siyaset Planlama Genel Müdürü olarak atanmış, 2009-2013 yıllarında Türkiye'nin Dublin Büyükelçisi olarak görevlendirilmiştir. 2013 yılında Yurtdışı Tanıtım ve Kültürel İlişkiler Genel Müdürü olarak görev yapmış, 2014'te tekrar Siyaset Planlama Genel Müdürü olarak atanmıştır. 1 Kasım 2016 tarihi itibarıyla UNESCO Daimi Temsilcisidir.
Full name:
Ahmet Altay Cengizer
Title:
Türk büyükelçi
Birth:
İstanbul, 22 October 1954
Readers
5 readers liked.
28 readers read.
3 readers are reading.
70 readers will read.
2 readers left half.
Quotes
Müttefikler, ekim ayında dahi niyetlerinin barışçı olduğu iddiasını salt bu kamuflaj saikiyle iddia etmekteydiler. Bu söyleme göre, Osmanlı idaresi altında olmaya devam eden Hıristiyan ahali dayanılmaz baskı ve sıkıntı altında olduğundan, Büyük Güçler duruma müdahale etmeli ve Berlin Antlaşması'nın 23. maddesinin uygulanmasını, yani Osmanlı İmparatorluğu'nun Balkan vilayetlerine tarafsız Avrupa devletlerinden Hıristiyan valilerin atanmasını ve bu vilayetlerde uluslararası bir polis gücünün görevlendirilmesini talep etmeliydiler. Bunlar sağlanabilecek ise savaşın engellenebileceği iddia ediliyordu ki, bu iddiaya Ruslar dahi inanmamaktaydı.
Sayfa 179
Yunanistan da Sırbistan ve Bulgaristan gibi Trablusgarp Harbi'ni Osmanlı İmparatorluğu'nun sonunun iyice yaklaştığının habercisi olarak görmüştü. Venizelos, Yunanistan'ın Osmanlı toprakları üzerinde kendisine biçtiği emellere ancak Bulgaristan'la ittifak halinde hareket etmesi halinde kavuşabileceğini görüyor, Bulgaristan'la yakınlaşma yolları arıyordu. Venizelos'un siyasi rakipleri ise diğer Balkan devletleriyle işbirliğine gitmek yerine, bunların Osmanlılara karşı savaş açmalarını bekleyip bundan sonra müsait anda ortada kalan parçaları toplamaya başlamanın daha akıllıca olacağını ileri sürmekteydiler. Bu da tam manasıyla çarıklı erkânı harp mantığıydı. Venizelos, realpolitik esasları yakalamaya çok daha yatkın, ortaya çıkmak üzere olan bir dinamiğin sonuçlarından yararlanabilmek için dinamiğin içinde yer almak gerektiğini çok daha iyi kavramış bir siyasetçiydi. Yunanistan'ın tek başına hareket etmesi halinde ancak Girit'i elde edebileceğini, Sırbistan ve Bulgaristan'ı Osmanlılarla mücadelede kendi başlarına bıraktığı anda kuzey ve kuzeybatıda eline hiçbir şey geçiremeyeceğini anlamıştı.
Sayfa 168
Bir ülkenin ve halkın en büyük talihsizliği de diplomasisi eriyip gittiği zaman ortaya çıkar.
Kuşkusuz gerek II. Abdülhamid gerek İkinci Meşrutiyet dönemlerinde belirleyici etmen, Osmanlıların düveli muazzama karşısındaki temel dezavantajlarından kaynaklanan çaresizlik ve güçsüzlük olmuş; her iki dönemde de esas itibarıyla İngiltere'nin izlediği Osmanlı siyasetine karşı durulmak ve Çarlık'a karşı da korunaklı kılınmak gerekmiştir. Bu da ister istemez Almanya'ya daha fazla yaklaşmak, Almanya'nın desteğini aramak anlamına gelmiştir. Dış siyaset bağlamında iki devir arasındaki bu esaslı benzerlik, bu istikamet yakınlığı iyi saptanmak durumundadır. Jön Türkler'in, Abdülhamid'den daha fazla Almanya'yla bir arada olmak istedikleri söylenemez.
Sayfa 56
Ne için, hangi amaç uğrunda can verildiği, neyin ardından yaşamdan vazgeçildiği, kimliği en keskin ve kalıcı biçimde belirler.
Updates
Comments and Reviews
