Ağrılar səngimir, xatirən haqqı
Yox... indi ayrılmaq vallah günahdı.
Çöldəki fevrala yaxşı-yaxşı bax
Gör bir qol saatında necə donur vaxt.
Bir də bundan belə ömrün buz içər...
Canından soyuq bir sızıltı keçər
Boşalar qolların, çiynin, biləyin
Qəfildən əl-qolun cismindən köçər.
Toplarsan özünü bütöv olarsan
Yalandan bir ailə, bir ev
biz əlifbanı sevgi məktubu yazmaqçün öyrənmişdik
bunu 3-cü sinifdə oxuyarkən anladım.
dəftərimdən qopardığım vərəqə iki söz yazmışdım:
“sənin adın+mənim adım”.
rəsm dərsində ürək şəkli çəkirdik bayraqla gerb əvəzinə
ürəyimiz sümük beşiyində yenicə gülürdü onda
onda hələ öyrənməmişdik rəqəmlərin əskinas olduğunu
onda bilmirdik ki,
dördbucaq çəkə
İndi bütün gözləməklər qapında ölüb Day o gəlmir deyə,
pəncərən kor qalıb, qapın da ölüb...
Elə bil saçın da onu tapmaqçün uzanır harasa... harasa
gedir Sənin bədəninin özü evdədir geyinib yarısı harasa
Biz əlifbanı sevgi məktubu yazmaq üçün öyrənmişdik
Bunu 3-cü sinifdə oxuyarkən anladım.
Dəftərimdən qopardığım vərəqə iki söz yazmışdım:
“sənin adın+mənim adım”.
Aqşin Evrən, Xəzər Süleymanlı - " Ayrılıqların Təkrarı"
Ayrılıqların təkrarı . . . Kitabı oxumamışdan əvvəl haqqında çox təriflər eşitdim. Adından sadə sevgi hekayəsi kimi görünsədə, oxuduqca hadisələrin gedişatını təəccüblə bitirdim .
《Hər insanın qarşısına onun üçün hər şeyi etməyə hazır olan bir şəxs çıxır və həmin insan mütləq o şəxsin qədrini bilmir: həyat belədir, başqa cür olmur.》
Doğrudur, hər bir vəfasız kəslərin həyatında bir "Mehran" var, və olub. Kitabda bəhs edilən Sevgi, Xəyanət, Keçmişin izləri.... və oyunlar .
Sevgi - " Antik tənhalıq" mağazasında Ofeliya ilə başladı... Xəyanətlərlə , ayrılıqla ,oyunlarla davam edən hekayə, keçmişin izlərinə düşüb, gələcəyini itirmək üzrə olan Mehran ,istədiyini tapdıqdan sonra artıq heç bir əhəmiyyətinin olmadığını anlayıb o yoldan geri dönür. Həyatın ona tanıdığı ikinci şansı Nərmini itirdiyini də düşünərək ümüdsüzlüyə qapılır ,və bu dəfə həyatın xoşbəxt surprizli oyunları ilə üz - üzə qalır.
Keçmiş keçsə də, sevgi unudulsa da...bəzən insanın həyatına əbədi bir iz qoyub gedir.
Ofeliyanın Mehranın həyatında qoyub getdiyi o silinmez iz kimi.
Sonda elə hekayə "Antik tənhalıq" mağasında mənə görə ən xoş sonluqla da bitdi.
Əvvəlcə onu qeyd edim ki, oxuduğum kitablar barədə nadir hallarda incələmə yazıram.
Bu kitabın isə tərifini son günlərdə çox eşidirdim və demək olar ki, hər gün sosial mediada reklamları ilə qarşılaşırdım. Xəzər Süleymanlını bir qitaətçi kimi, Aqşin Evrəni isə şair kimi tanıyırdım çox öncədən. Və yaradıcılıqları ilə müəyyən qədər tanış idim.
Ona
Son zamanlarda oxuduğum ən mükəmməl kitablardan biri oldu. Səhifələri saymadan, hadisələrin ardıcıllığına qoşularaq necə başladım, necə bitirdim özüm də bilmədim. İbrətamiz, əxlaqi-mənəvi fikirlərin öz əksini tapdığı, orfoqrafik qüsurlardan uzaq, aralarında müəllifin şeirləri də yer alan son dönəmin ən məşhur və sevilən romanı olacağından əminəm. Hər kəsə xoş mütaliələr.