Arzu Saçlı Yorumları ve İncelemeleri
Arzu Saçlı yorumları ve incelemelerini, Arzu Saçlı kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Arzu Saçlı puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Arzu Saçlı-Hiç Kimse
•
•
#alıntı
“Bir tarla gibiyim, hisselere ayrılmış bir tarla. Benim hissemin toprağına ne ekersem ekeyim köklerini böcekler kemiriyor. Benim aldığım nefes bile yediye bölünüyor. Bu lanetli bedende gelmeseydim dünyaya, belki en çok ben gülecek, yaşamayı en çok ben isteyecektim. “
•
•
“O giderken ölümün soğukluğunu gösterdi bana, çaresizliğin insanın kalbini parçalara ayırdığını, küçülen kıyafetlerimin poşetlere konup başka evlerin çamaşır tellerinde kurumaya bırakılabileceğini öğretti.”
•
•
️
Bir insanın çocukluğu demek hayatının geri kalanı demektir. Çocukken çevrende sana ne yapılıyorsa, nasıl davranılıyorsa onlara göre şekil alıyorsun. Maalesef kimi çocuk hep sorunlarla şekillendiriyor kendini.. Çimen gibi. Ne güzel bir çocuktu halbuki. Anne ve babası onu hiç dinlemeyip hep hırpalasa da, arkadaşları yanına bile oturmak istemese de, kendisi bazen aynada çirkin bir yüze baksa da.. Her çocuk gibi çocuktu o da.. Hırsızlıkla suçlandığı, dayak yediği, hor görüldüğü zaman bile çocuktu.. Sadece çocuk. Bir çocuğu bu kadar kötü sıfatla anmak onun omuzlarını nasıl ağır sorumluluklar yükler düşünebilir musunuz ?
•
Her şeye rağmen hayata tutunup güzel bir şeyler yaşamaya çalışan, hayat mücadelesi veren bir çocuk. Hep beş yaşında kalmış bir kişilik.. Bu hepimizin suçu.
•
️
Canım Arzu. Ne güzel anlatmışsın bazı şeyleri. Yüreğinden kopmuş kelimeler adeta Çimen’in. Öyle gerçek.. Yaşıyoruz gibi onunla birlikte.. Çok güzeldi, kalemine sağlık yolun açık olsun. Devamını merakla bekliyorum. Mutlaka okuyun, keyifli okumalar ️ 
Arzu Saçlı 
Hiç Kimse 
Arzu Saçlı
Merhaba dostlar
Kitap, yirmi bir yaşındaki Çimen'in bilekleri kesilmiş hâlde banyoda gözünü açmasıyla başlar. Ölmek üzeredir. İntihar gibi görünüyordur ama Çimen bunu ona kimin yaptığını merak eder.
Sonra Çimen'in çocukluğundan hatırladığı anılarla ailesi, okuldaki durumu, babasının dayakları, annesinin pasifliği, hayatta en değer verdiği kişi olan kardeşi hakkında bir şeyler öğreniyoruz. Zor, eziyetli bir çocukluk. Annenin ihmali. Çimen'in hayata tutunmak için çabalaması. İki kardeş birbirinden ne kadar farklı diye düşündüm. Biraz da kader demek ki diye...
Çimen'in bitmeyen baş, boyun ağrıları ve başka şikâyetlerine fiziksel bir sebep bulunamayınca psikoloğa götürülmesi tavsiye edilir ama annesi, çocuğuna deli derler diye götürmez. Kitabın ikinci bölümünde, artık yirmi yaşına gelen Çimen nihayet terapi almaya başlar. Sonra her şey yavaş yavaş anlaşılır. Spoiler vermemek için fazla detaya girmiyorum.
İnsanı üzen, içini acıtan bir hikâye. Ama gerçekler böyle. Kitabın bir yerinde de geçiyor. Her gün görüyoruz, üzülüyoruz, unutuyoruz... Duyguyu çok başarılı bir şekilde okura geçiren, merakla okunan bir kitaptı.
Kitap hediyeleşme etkinliğinde bu kitabı bana hediye eden sevgili @yukselsariii 'ya teşekkür ederim. Sevgili Arzu Saçlı yüreğinize sağlık
Sevgiyle kalın
.
.
.
.
Beklenti olmadan başlanan kitaplar en güzel olanlardır, bir ustalık harikuladelik beklenmeyenler. Çünkü yazarın ilk kitabı, bi okur yazarın ilk kitabı için ne kadar büyük bi beklenti içinde labilir ki. Ama sosyal medyadan tanıdığım kadarıyla harika bi insan kitabın yazarı, bunu bildiğim için kitabı alıp okumak istedim. Daha ilk sayfalardan şaşkınlığa uğradım çünkü kurgu merak uyandırarak başlıyor. Sonra heyecanla devam ettim kitaba. Gizlerle dolu başlayan kitabın sayfa sayfa çözdüm düğümlerini. Dedim ya bi beklentiyle başlamadım kitaba diye ama bence o kadar başarılıydı ki kesinlikle acemi işi gibi değil. Zaten yazarının kitapları bu kadar çok seven aktif bi okuyucu olması bu güzel kitabın sinyallerini de vermiyor değil. Çocuk istismarı konusunda belkide okuduğum en iyi kitap oldu çünkü yaşanan çirkinlik çirkinleştirilmeden dökülmüş yazarın kaleminden. İç burkan ama çirkinleşmeden. Daha şimdiden diğer kitapların için sabırsızlanıyorum Arzu Saçlı Eline, kalemine, yüreğine sağlık...
Çok sürükleyici, sarsıcı, hayran bırakan bir kitap okudum ben. Yazarın nice nice yazmış olmasını diledim bir an ama baktım ki ilk romanı .. Kurgusu, anlatnaya çalıştığı çok etkileyiciydi. Bizden de böyle psikolojik romanlar, araştırılmış emek verilmiş hikayeler çıkması beni çok mutlu ediyor. Birileri bir yerlerde ne büyük acılar çekiyor, bu acılar nasıl büyük izler bırakıyor.. Sorguladım, sorguluyorum... İçime bir hüzün çöktü :( Arzu Saçlı Hiç Kimse
