"Dünya dediğin bu işte! Döndükçe, başını da döndürüyor insanın. Sanki herkes aynı yöne dönmeliymiş gibi, aynı şeyleri yapmalıymış gibi... Okul, askerlik, evlilik...
Evlensinler bakalım. Durmasınlar, dönsünler..."
“Çünkü ağaç hep vardır. Kökü evreni genişletir, dalları cümlelerimizi. Yaprakları birbirine dokunur bir sevinçle. İlk onlar duyar söylenecek olanı. Dildir ağaç.”
“Herkes uyusun, gece ona kalsın ister bazen. Hikâyesi olsun ister. Bunu bilir: Gündüzün sesi duvara çarpıp duvar olurken, geceninki hep dokunulmazdır.”