Hakkında
Bezm ü Rezm adlı eseriyle tanınan İranlı tarihçi ve şair. XIV. yüzyılın ikinci yarısı ile XV. yüzyı­lın baslarında yaşadı. Hayatı hakkında bilinenler, kendi tarihinde verdiği bilgi­lerle Şehâbeddin İbn ArabşalYın cAcâ 3i-bü’1-makdûr adlı eserine dayanmakta­dır.İbn Arabşah, Esterâbâdî’nin Celâyir-liler’den Sultan Ahmed b. Üveys’in göz­de nedimlerinden biri olduğunu, şöhre­tini duyan Kadı Burhâneddin’in Sultan Ahmed’den onu kendisine göndermesini istediğini, bu isteğin reddedilmesi üze­rine Esterâbâdfnin bir gece kaçarak Si­vas’a gittiğini söylerse de bu rivayet ger­çekle bağdaşmamaktadır. Zira Esterâbâdf, Bezm ü Rezm’öe bazı hadiseler do­layısıyla Sultan Ahmed’le ilişkilerini anlat­tığı halde böyle bir olaydan bahsetmez. Esterâbâdrnin Sultan Ahmed’le olan mü­nasebeti, Timur’un 79S’te (1393) Bağ­dat’ı işgali üzerine efendisiyle birlikte Meşhed’e (Necef) kaçmasından ibaret­tir. Meşhed’i de ele geçiren Timurlular Esterâbâdryi buradan alıp Hille’de bu­lunan Timur’un oğlu Mîrân Şah’a götür­düler. Bir süre sonra ordu ile birlikte Diyarbekir’e hareket eden Esterâbâdî, Di-yarbekir’le Mardin arasında konakladıklan bir sırada geceleyin kaçmayı başar­dı ve Ergani yoluyla Sivas’a Kadı Burhâ­neddin’in yanına gitti (1394). Kadı Burhâ­neddin’in öldürülmesinden (800/1398) sonra Mısır’a giden Esterâbâdî’nin bu­radaki faaliyetleri bilinmemektedir. An­cak Arap ve Fars edebiyatları alanındaki geniş bilgisi sebebiyle kendisinin Memluk hükümdarlarından da ilgi gördüğü söy­lenebilir. Esterâbâdî İçmiş olduğu fazla içki sebebiyle ölmüştür. Ölüm tarihi bi­linmemektedir. Gerek Bezm ü Rezm’üe-ki üslûbundan, gerekse bu eserde rastla­nan şiir parçalarından onun İyi bir şair ve nesir ustası olduğu anlaşılmaktadır. Esterâbâdî’nin bilinen tek eseri olan Bezm ü Rezm, Kadı Burhâneddin’in em­riyle kaleme alınmış Özel bir tarih mahi­yetindedir. Bazı kaynaklarda[1][398] adı Târîhu’1-Kâdî Burhâned-dîn es-Sivâsî şeklinde kaydedilmişse de müellif eserine Bezm ü Rezm adını ver­diğini açıkça ifade etmektedir (s. 32, 538). Esterâbâdî, Arapça’nın türlü üstünlük­leri olduğunu kabul etmesine rağmen eserini, o dönemde (XIV. yüzyıl) hemen bütün Anadolu halkının konuştuğu, res­mî yazışmalarda da kullanılan Fars di­liyle yazdığını söyler. Bununla beraber metin arasında Arapça şiirlere de yer verilmiştir.
Unvan:
İranlı tarihçi ve şair
Okurlar
5 okur okudu.
8 okur okuyacak.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Söz, söyleyenin sıfatıdır.
Sayfa 223 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okuyacak
Açık olan anlatılmaya muhtaç değildir.
Sayfa 47 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okuyacak
Amaç için gecenin karanlığı ile gündüzün aydınlığı arasında bir fark yoktur.
Sayfa 432 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okuyacak
Hasetlerin nefisleri, onlara her zaman azap ve işkence ederler.
Güneşi nurundan dolayı kıskanan bir kimse ona ne yapabilir?
Sayfa 166 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okuyacak
Tavus değilsin ki güzelliğine baksınlar. Simorg değilsin ki yokluğunda adını ansınlar. Bülbül değilsin ki ötüşünde saç baş yolsunlar. O halde sen ne kuşusun, ne işe yararsın?
Sayfa 159 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okuyacak
İletiler
«Düşmanlarımı denedim, hiçbir düşman bana öfkemden daha düşman görünmedi.»
Aziz B.Erdeşir-i Esterabadi
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok