Günlük, anı tarzı kitapları okumayı seviyorum. Hayatın içinden hikayeler beni derinden etkiliyor. Mutlu Sonsuzluk da kanser hastası kızının tedavi sürecini ve vefatını günlük şeklinde yazan bir annenin kitabı. Bu kitabı ilk okuduğumda küçük meleğimizle hemen hemen aynı yaşlardaydım. Okurken çok içerlemiştim. Kendimi onun yerine koyup çok etkilenmiştim. Yeniden okudum, hislerimden hiçbir şey kaybetmediğimi fark ettim. Keşke kimse hasta olmasa, hele çocuklar... Bir annenin tüm çaresizlikleri biricik kızı için aşması kalbimi paramparça etti. Keşke sonu mutlu bitseydi bu hikayenin ama küçük Birge kanserle olan savaşını kaybediyor. Okurken tüylerimin diken diken olduğu, gözyaşlarıma hakim olamadığım bu yaşamı okumanızı tavsiye ederim.
