Mazur’a göre çok uluslu şirketler, üretimi “dünyanın yarısına” taşıyarak (ya da sadece taşımakla tehdit ederek) “devasa bir örgütsüz işçiler yığını” üzerinde rekabet temeline dayanan ve bu yığının “uluslararası işçi hareketi” ile tüm bağlarını koparan bir baskı unsuru oluşturmuştur .