Birhan Keskin kitaplarını, Birhan Keskin sözleri ve alıntılarını, Birhan Keskin yazarlarını, Birhan Keskin yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne diyeyim Allah’ım,
Ben sana biraz platoniğimdir biliyorsun.
Ben bu şüpheyi sırtıma yük edindim, öyle yürüdüm,
Gocunmam da yükümden beni bilirsin.
Ama bunlar çok iştahlı Allah’ım ve görüyorsun nasıl da dünyevi!
Bunlarmış senin kulların öyle diyorlar biz de kürenin üveyi…
Öyle mi?
Oysa Allah’ım bilirsin ben en çok yeryüzünü ve başımı yatırınca toprağa, gökteki yıldızları da…
Öyle işte Allah’ım bilirsin çok güzel yapmıştın bu yeryüzünü.
Bizim köydeki gibi.
Allah’ım bunlar tokileri seviyor; betonları, hızlı trenleri.
Oysa ne acelemiz var!
Ben ki bunca agnostiğim yine de biliyorum.
Ordaysan nasılsa geleceğiz yanına geri.
Diyor ki, yasalar getirdim, gıcır gıcır, delik deşikti eskisi
Anlıyoruz ki yasalar dümdüz ediyor ciğerimizi…
Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun.
Lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok
burada dursun.
Şuraya bir cümle koydum. Bırak, acımızı birileri duysun. Hem
zaten şiir niye var? Dünyanın acısını başkaları da duysun!
Acı mıhlanıp bir kalpte durmasın. Ortada dursun.
Bilmedin ki; ben senin gurbetinde delirmemek için kalbimin aklıyla ördüğüm bir yıldızlı kubbede yaşadım. Tecellinin içinde ecel durur sevgilim, görmedin mi? Adaletin içinde bir zalim oturur.
"Halimi anlatacak sözler yazamam artık
Bu kavruk mektuba
Rüzgardan yan yatmış otlar koydum
Gerisini sen anla.
Ankara,
Kekliğinim, boynumda bir siyah halka."