Ben, hiç kimsenin saç tellerini sayacak kadar
Çok sevmeyin, demiyorum;
Sevin elbette...
Vakit dar.
Her hücre,
Her yaprak,
Her gülüş...
Hepsi bir çırpıda gidiyor ait olduğu yere.
Yarın sen, sarılacak beni ya da ben,
Bir daha sarılacak seni bulamayabilirim.
Bu yüzden her sarılış bir veda gibi içten
Ve çocuklar kadar şen olmalı,
Her defasında yeniden özletmeli bizi, birbirimize...
MESAFELER
Mesafeler var aynı şehirlerde,
Aynı yerler,aynı gökyüzü.
Bir şeyler eksik gibi işte,
Ya bu zamana kadar sensiz yaşanmış yerler
Ya da bundan sonra sensiz yaşanacak şehirler.