En Eski Büşra Gedik Kıloğlu Sözleri ve Alıntıları
En Eski Büşra Gedik Kıloğlu sözleri ve alıntılarını, en eski Büşra Gedik Kıloğlu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir insan nasıl sevilir hatırlamıyorum. Öğret bana. Tut elimden, gözlerimin içine bak. Okula başlamış çocuğa alfabeyi öğretir gibi, kırk yıllık budiste namaz kılmayı öğretir gibi, sabırla öğret bana seni sevmeyi. Merhameti ve şefkati elden bırakma. Öyle bir bak ki bana, hırçınlığım gözlerinin buğusundan utanıp kendi kendini yok etsin.
Aslında "beni senin yanında dövsün istemiyorum, sen üzül istemiyorum, seni de döver diye korkuyorum" demek isterdi.
Sayfa 7Kitabı okudu
Şimdi düşünüyorum da insana yaşadıkları mı yazdırıyor yoksa yaşayamayıp içinde kalanlar mı orası muamma.
Sayfa 11Kitabı okudu
Bazen bana saygı duyar çoğu zaman da saçma bulurdu yazdıklarımı. Neye yarardı ki yazdıklarım? Haksız da sayılmazdı. Ama ne yapayım beni hayata bağlayan tek şeydi yazmak.
Sayfa 23Kitabı okudu
İlk yazılılar başlamıştı bile. Hiç çalışmak gelmiyordu içimden. Ben galiba okulu bırakmayı iyice koymuştum kafaya. Ama annemi nasıl ikna edecektim? ...
Zaman geçiyor ilk sınavlar yavaş yavaş bitiyordu. Durumumun çok da parlak olduğu söylenemezdi. Galiba sınıfta kalacaktım. Belki annem böylelikle benimle mücadele etmeyi bırakır çalışıp para kazanmama izin verirdi.
Sayfa 26 - sayfa: 26 - 27Kitabı okudu
Zaten hiç zamanında gidememiştim ki okula. Öğretmenler ne kadar kızsa da, bir daha zamanında gel deseler de, sınıfa son girmek ve ilk girişte onun gözlerine bakmak benim için her şeye değerdi.
Sayfa 43Kitabı okudu
Aklıma kötü şeyler getirmek mantıksız, hem de zavallıların işiydi. Neden olumsuz düşünceler ve eğilimlerimizle yüzleşmek suretiyle mücadele etmek zorundaydık, anlam veremiyordum. Ancak zamanla olumlu eğilimlerimizi fiiliyata dökmek için aklımızı ve irade gücümüzü geliştirmenin gerekliliğini anladım.
Sayfa 44Kitabı okudu
O gün ilk defa bana hitap ederek konuşmuştu. Düşünebiliyor musunuz, cümlelerini benim için kurmuştu. Çok şaşkındım çok da mutlu. Cennette gibiydim.
Sayfa 46Kitabı okudu
Çünkü artık yazılılarda yardımlaşmaya başlamıştık. Bu duruma kopya diyenler halt etmiş. Yardımlaşmadan başka ne olabilirdi ki?
Sayfa 47Kitabı okudu
İnsanlar küçücük şeyler için bu kadar telaş yaparken, onun yaptığı ve taşıdığı bu kadar sorumluluk, onu isyana sürüklemek yerine ne kadar da olgunlaştırmıştı.
Sayfa 51Kitabı okudu
Lise biter bitmez benim "gör öcü" dediğim görücüler gelmeye başladı. Benim için tamamen zaman kaybı.
Sayfa 51Kitabı okudu
Her şeye rağmen içindeki umudu, sevinci yaşat, onu sev yüreğim, kendini öksüz bırakma.
...
Meğerse insan sevince neler neler öğreniyormuş.
Sayfa 54Kitabı okudu
Doğru bildiği yanlışları yapıp insanların kaderleriyle oynamıştı.
Sayfa 55Kitabı okudu
Şimdiden anı oluverdin hayatımda
Hüzünlü çığlıklar savurdum dönesin diye
Korkarım ne bir hatırayım senin dilinde
Ne de bir name...
Gitme demeni beklerken
Uçurumlar girdi aramıza
İçim senle doluyken
Bomboş kalıverdi âdeta
Sesimi kilitliyorum, sözümü atıp
Bedenimi gömüyorum toprağa
Anladın mı sevgili
Artık, artık sensiz bakıyorum hayata
Sesim, sözüm, bedenim, ruhumdun
Şimdi ise ne mi oldun?
Söylersem bitecek olan aşkım oldun
Bu serzeniş varlığını hissetmekten olsa gerek
Haykırmak istediğim senken itiraf etmekten çekinmek...
Sayfa 67Kitabı okudu