Beni hatırlıyor musun hani o gece ikimiz de saatlerce içmiş, saatlerce ağlamış ve saatlerce... Hani o gece dünyadaki en güzel gülümseyen çocuk bendim, hani o gece kalbimi alıp sana taşınmıştım.
Baba otoritesi, uyku meselesi ya da sevişmek bahanesi yüzünden terk edilmiş kaza yerinde, sevmek için direndim. Gözlerimden kör bakışlar akıyordu. Bu yüzden seçemedim oturduğumuz bankın rengini.
Biliyorum, bugün nüfus sayımında en kalabalık şehirlerden biri seçilen İstanbul'da olman, senin dünyadaki en yalnız çocuk olduğun gerçeğini değiştirmeyecek...