Hakkında
Candan Badem 1970 Ardahan, Hanak doğumlu. Lisans öğrenimini Boğaziçi Üniversitesi İşletme bölümünde tamamladıktan sonra, Birmingham Üniversitesi'nde "Rusya ve Doğu Avrupa çalışmaları" yüksek lisansı yaptı. Çeşitli özel şirketlerde çalıştı. 2007'de, "Osmanlılar ve Kırım Savaşı (1853-1856)" konulu teziyle Sabancı Üniversitesi'nden doktora derecesini aldı. On dokuzuncu yüzyıl Osmanlı Tarihi, Osmanlı - Rus ilişkileri, SSCB tarihi, Kafkasya ve Orta Asya alan araştırmaları üzerinde çalışıyor. Makaleleri çeşitli kitap ve dergilerde yayımlandı.
Kapsamlı çalışmalar sonucu oluşturduğu, Türk Ermeni Sorunu Bibliyografyası adlı eseri 2007 yılında Aras Yayıncılıktan çıkmıştır.
Unvan:
Yazar
Doğum:
Ardahan, 1970
Okurlar
5 okur beğendi.
5 okur okudu.
20 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Editörlük Yaptığı Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
18 Şubat 1856 tarihli Islahat Fermanı ise gayrimüslimleri açıkça eşit olarak ilan etti. Halk arasında bu "Şimdi gâvurlara gâvur demeyeceğiz." diye anlaşıldı. Aslında Osmanlı hükûmetinin "gâvur" kelimesini bütün resmî terminolojiden çıkarmaya çalıştığına dair işaretler vardır. Böylece 1854 yılının Şubat ayı gibi erken bir tarihte Meclis-i Vâlâ'nın önerisi üzerine Maraş sancağındaki Gâvur Dağı'nın adı Bereket Dağı olarak değiştirilmişti.
İngiliz bir tüccar (veya büyük devletlerden herhangi birinin himayesinde olduğunu ileri süren herhangi bir tüccar) yüzde 5 vergi ödedikten sonra mallarını imparatorluğun bütün eyaletlerinde satabilirken Osmanlı tüccarları imparatorluğun dâhilinde yüzde 12 dâhilî gümrük resmi ödemek zorundaydılar.
Düşünecek çok şey var.
Fakir köylüler vergi yükünün ağırlığını çekerken zenginler nispeten az vergi ödüyordu. Zenginler ayrıca bazı vergilerden veya askere alınma gibi mükellefiyetlerden kaçınmak için yozlaşmış hükûmet yetkililerine rüşvet verebiliyorlardı. Mesela Anadolu ordusunun bazı birlikleri Erzurum civarındaki köylerde konaklatılırken daha zengin olan köyler rüşvet vermişler ve askerler daha fakir olan köylerin evlerinde konaklatılmışlardır.
Adolphus Slade'in 1854 Sonuna Doğru İstanbul Gözlemleri
Türkler bir uyuşukluk içinde acı zillet suyunu içiyorlar, atalarının günahlarının cezasını çekiyorlardı. Frenk askerleri, namaz kılınırken camilerde dolaşıyorlar, örtülü hanımlara arsız gözlerle bakıyorlar, Doğu'nun karışık ve garip hayatının ayrılmaz bir parçası olan sokak köpeklerini zehirliyorlar, limanda martıları, sokaklarda St. James Parkı'ndaki su kuşları gibi bugüne kadar her insan yüzüne güvenle bakmaya alışmış olan güvercinleri vuruyorlar, minarede ezan okuyan müezzinlerle alay ediyorlar ve oymalı mezar taşlarını kaldırım yapmak için eğlenerek kırıyorlardı. Âdet kendi beşiğinde sarsılmış, önyargı ta kökünden sökülmüştü. Türkler medeniyeti işitmişlerdi: Şimdi onu şaşırmış olarak görüyorlardı. Soygunculuk, ayyaşlık, kumarbazlık ve fuhuş bir Doğu güneşinin parlak ışığı altında sırıtıp kaynaşıyor ya da bir düzine sefarethanenin gölgesinde yalancı bir perhiz tutuyordu. Bu sefarethaneler için bir ahlaksızı karakoldan çıkarmak bir görev ve bir mücrimi cezadan kurtarmak bir zaferdi.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
