- Tek kişilik hücredeyken geceleri kulağımı taşa koyardım. Önce uzun zaman birşey olmazdı - sonra sessizce bir çiseleme, bir çıtırtı, taşın taa içinden. Sonra dedim ki kendime şimdi büyüyor yine.
- Ne (büyüyor)? (Taşın içindeki) Solucan mı, yoksa kafanın icindeki kuş mu?
- Taş, Kalle (arkadaşının ismi)! Sen anlamazsın, daha küçüksün. Sanırsın ki, bina edilmiş ne varsa, kalıcıdır, ve sağlam olan sağlam kalır (sanırsın). Yoo, adam. Hepsi büyür, bir taş büyür tıpkı elmaçekirdeği gibi. Yalnız o kadar çabuk olmaz, ve kimse farketmez.
- Saçmalık be. (Kirli) Sakalların uzadığını farkedersin, ama başka hiçbir şeyi farketmezsin.
- Böylesi bir şehrin altında, tüm yapılar ve duvarları ile, altında toprak, kum, kil, ve su var değil mi? Ve bir insanın kafasının içinde, düşünceler var, ve kelimeler, ve görülen rüyalar, bunlar hep artıyor, hep büyüyor, sadece kimse bilmiyor, nereye varacak bu.