Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Carl Zuckmayer

Carl ZuckmayerKöpenick'li Yüzbaşı - Oturma İzni yazarı
Yazar
10.0/10
1 Kişi
15
Okunma
0
Beğeni
1.138
Görüntülenme

Carl Zuckmayer Gönderileri

Carl Zuckmayer kitaplarını, Carl Zuckmayer sözleri ve alıntılarını, Carl Zuckmayer yazarlarını, Carl Zuckmayer yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ancak bir insan düzenine uyarsan insan olursun ! Sadece yaşamayı tahta kurusu da yapar.
Sayfa 171 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bir kere yapılmış olan, öyle kalır diye düşünüyorsun, bir kere sağlam olan, hep öyle kalır sanıyorsun. Hayır oğlum. Her şey büyür. Taş da, elma çekirdeği de. Ama taş yavaş büyür, kimse de farketmez.
Sayfa 82 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Müzik sevmeyen insan kötü insandır, kulaklarını kestirse daha iyi olur.
Sayfa 78 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Senin aklında bir şey var oğlum, suratından belli. Kurcalamanın sonu yoktur. Boğazına bir şey takılırsa, tükür gitsin.
Sayfa 76 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
❝Dünyadaki kötülük, kötülük yapanlarla değil, kötülüğe tahammül edenlerle yaşar.❞ ✨
Carl Zuckmayer
Carl Zuckmayer
128 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
Almanya'dan merhaba değerli okurlar... Bazı kitaplar vardır, beklentiniz yüksek olur ama kitap malesef beklentinizi pek karşılamaz. Bazı kitaplara da sıfır beklenti ile yaklaşırsınız ve kitap sizin için harika bir sürpriz hediye niteliği kazanır. Bu kitap da öyle oldu benim için. Kitaplar ve yazarlar hakkında önden bilgi edinmek fena bir
Der Hauptmann von Köpenick
Der Hauptmann von KöpenickCarl Zuckmayer · Fischer Verlag · 198114 okunma
Reklam
Sabahları işçi sınıfı...
Ah, işte (gün) başlıyor yine. Kusmak istiyor insan, güneş doğduğunda.
Sayfa 117Kitabı okudu
Hoprecht - Willem, sen dünya düzeniyle uğraşıyorsun, bu günah, Willem! Bunu değiştiremezsin, Willem! Bunu değiştiremezsin ki, Willem!! Voigt - Bunu istemiyorum zaten. Bunu istemiyorum, Friedrich. Bunu yapamazdım da, bunun için çok yalnızım... Ama böyle kırılmış olarak, anlıyor musun, Tanrının önünde durmak istemem. Ona hiçbir şey (yaşanmamış bir hayat gibi) borçlu olmak istemem, anlıyor musun? Onunla daha birşey yapacağım.
Orada da oturum alamayacağım...
- Az önce mezarlıkta, toprak parçaları tabutun üstüne yuvarlandığında, orada duydum, o anda çok sesliydi, sesliydi... - Kim? Ne duydun? - İç sesimi. Konuştu bana, biliyon mu, ve o anda herşeyin sesi kesildi dünyada, o anda işittim: Ulan, dedi - bir gün herkes gözünü yumacak (kelime olarak: poposunu sıkacak), sen de, dedi bana. Sonra, Tanrı babanın önünde duracaksın, duracaksın herşeyi (can vererek) uyandıranın önünde, onun önünde duracaksın işte, ve senin yüzüne soracak: Willem Voigt, ne yaptın hayatınla? Ve benim de orada demem gerekiyor ki: paspas, demem gerekiyor. Onları hapishanede örüyordum, ve sonra herkes üstünde tepiniyordu, demem gerekiyor. Ve sonunda (ömür bitip can çekişirken) hırıldıyordun ve boğuluyordun, birazcık hava uğruna, ve sonra bitmişti (ömrün). Bunları diyeceksin Tanrı önünde, lan. Ama o sana: Git burdan! diyecek. Kovuldun! diyecek! Bunun için hediye etmedim sana yaşamı, diyecek! Onu bana borçlusun! Nerede o? Ne yaptın onunla?! sakince Ve sonra, Friedrich - yine oturum alamayacağım.
- Bunları duymak istemiyorum, Wilhelm! Bunları duymam yasak - ben bir askerim! Ben bir memurum!! Etimle tırnağımla öyleyim, bunun arkasındayım ben! Bilirim ki, bizde yasa herşeyin üstündedir! - İnsanın da üstünde, Friedrich! İnsanın üstünde, bedeni ve ruhu ile! Ve basar geçer (insanın) üstünden, sonra (insan) bir daha kalkmaz olur.
25 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.