Yeni İnsan Yayınevinin kitaplarını çok seviyorum.
Bu kitap bir otobiyografi. Yazarı, çocukları olana kadarki yaşamında birçok spor yapmış, doğanın içerisinde olmayı, dağa tırmanmayı, ormanda yürümeyi, tek başına bile olsa çadır kampları yapmayı çok seviyor. Ancak evlenip de 2 yıl arayla 2 çocuğu olunca özünü oluşturan bu eylemleri yapmakta zorlanmaya başlayınca psikolojik olarak da çok zorlanıyor. Yine de benliğini kaybetmemek için "eşiyle nasıl işbirliği yaptıklarını, çocuklara, maddi ve başka zorluklara rağmen ara sıra da olsa kendisini nasıl doğaya ve gezilere atabildiğini" anlatıyor. Çocukları bile olsa ebeveynlerin (özellikle de annelerin) özlerini kaybetmemelerinin ne kadar önemli ve gerekli olduğunu anlatabilmek için yazmış bu kitabı. Bir de genetik alanında yüksek lisansına karşın hep yazar olmak istediği için yazmış.
Özünü kaybetmek istemeyen ebeveynlere ya da böyle bir ebeveyn olmak isteyenlere özellikle tavsiye ederim. Günlük gibi yazıldığı için de dili gayet akıcı. Keyifli okumalar.
