"+Benden her şeyi çaldın. Her şeyi.
-Üzgünüm.
+Hayır değilsin. Üzgün olsaydın gitmeme izin verirdin.
-Yapamam.
+Söyleceğimden mi korkuyorsun?
-Hayır.
+Sonra ne?
-Sensiz yaşayabileceğimi sanmıyorum."
Uzun bir süre gerçekten midem yanıyor sandım. Seni her gördüğümde ve bırakmak zorunda kaldığımda bunu hissettim. Sanki bir lav çukuru, beni içten dışa doğru yakıp kavuruyordu. Ne kadar ilaç içersem içeyim geçmedi. Sadece tek bir şey işe yaradı, sen.