Baktığımız her yerde görüp, aradığımız hiçbir yerde bulamadığımız olmadı mı? Kelime dağarcığımız genişledikçe 'S.ktir'i daha çok kullanmadık mı? Hayatın her zaman istediğimiz gibi gitmeyeceğini 'Büyümek' saymadık mı? Her sabah kalkıp işe gidenler arasında, biz sürekli 'Rüya gören uykusuzlar' olmadık mı? Tavana baktık, duvarlara baktık onlar bile bize 'Görüldü' atmadı mı? Hep sürdürmeye çalıştığımız şeyler, aslında 'Çoktan bitmiş şeyler' olmadı mı?
Hissetmeleri bıraktık, çoğu şey de sadece "Belki bir şey hissettirir" diyeydi... Halbuki öyle biri değildik, hepsi sadece nasıl görmek istedikleri ile ilgiliydi... Kafamızın içindeki gürültüleri duyamıyorlar, sadece sessiz sakin durduğumuz için... Herkes gitmiş, masada sadece yine biz kalmışız gibi... Artık beklenti falan da yok ha, onun işi sadece hayal kırıklıklarını artırmak içinmiş... Dünyayı değiştirmek mi, artık tüm kararlar sadece kendimiz için... Aslında her şeyi nasıl enine boyuna düşündük di mi? Sanırım hepsi sadece daha kötü seçimler yapmak içindi... Bok var gibi ne olup bittiğini anlamaya çalıştık, sadece kabul edip devam etmek gerekiyordu belki... Ve sanki her şey bir rüya, ama sadece biz uyanıkmışız gibi...