Cemile Sümeyra Gönderileri
Cemile Sümeyra kitaplarını, Cemile Sümeyra sözleri ve alıntılarını, Cemile Sümeyra yazarlarını, Cemile Sümeyra yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Beşir Fuad'ın 1887'de gerçekleşen intiharıyla beraber, materyalizme reddiye görüntüsü altında başlayan tartışma dönemi, modern düşünce akımlarının Osmanlı kültürü içinde ki algılanış ve yorumlanış biçimlerine açıklık getirmesi bakımından üzerinde durulmayı gerektiren önemli bir tarih kesitidir. O döneme kadar nadiren görülen intihar olayı, Beşir Fuad'ın intiharından sonra toplumda ve edebiyat ortamlarında sıkça görülmeye başlanmıştır. Bu artış öylesine belirginleşmiştir ki önleyici bir tedbir olarak gazetelerde ve dergilerde , uzunca bir süre intihar haberlerinin verilmesi yasaklanmıştır.
Beşir Fuad'ı bilenler nedenini bilecektir.
Türk edebiyatında iz bırakan en önemli intihar vakası, Beşir Fuad'ın intiharı olmuştur.
Virginia Woolf, Cesar Pavese, Sylvia Plath, Stefan Zweig gibi yazarlar, hayatlarına intihar eylemiyle son veren isimlerden bazılarıdır. Her birinin intihar nedenleri farklı olsa da, intihar olgusu bu isimlerin kaderlerini birleştirmiştir. Türk edebiyatında ise Yedikuleli Faizi, Emir Çelebi, Beşİr Fuad, Sadullah Rami, Galip Efendi, Ömer İhya, Şakir Efendi, Tokadizade Şekip, Halil Nihat Boztepe, Rabia Bayraktar, Güngör Rona, Can İren, Rasih Güran, Celal Sılay, Turgut Günay, İlhami Çiçek, Kenan Özcan, Nilgün Marmara, Kaan İnce, Metin Akbaş, Sosyal Ekinci, İlhan Şevket Aykut, Hüseyin alacatlı, Nazir Akalın, Zafer Ekin Karabay... intiharla hayatlarına son veren isimlerdendir. Bu isimlerin yanısıra bir de, intihara teşebbüs eden edebiyatçılar vardır ki; İzzet Molla, Dertli Lütfi, Hasan Remzi Efendi, Asaf, Ziya Gökalp, Ümit Yaşar Oğuzcan, Pınar Çekirge, ve Şakir Efendi... bunlardan bilinenleridir.
Camus, intiharı: ''Varoluş problemini kesin olarak çözme kararının bir işareti'' olarak görmüştür.
Edebiyat alanında geri kalmışlığımızın sebebini düşünüyorum şu an...
Batı dünyasında intihar olgusu, Türk toplumundan çok daha önce ve çok boyutlu olarak tartışılmıştır. Türk toplumunun , müslüman bir toplum olması hasebiyle intiharı yasak ve günah bir eylem olarak algılaması nedeniyle intihar, uzun bir süre toplumsal bir sorun halinde algılanıp yazılı ve sözlü olarak değerlendirilememiştir.
Zafer Ekin Karabay
Yerleşik Yabancı’ydım her yere Metin Abi... Sen yanarak öldün ve ben ne yangınlar geçirdim sana ulaşabilmek için. Daha ne kadar dayanabilirdim, herkesin bir başkasının acısı pahasına mutlu olduğu yaşama?
Tüm arkadaşlarımı ve sevgilim Meral’i çok seviyorum.
Beni affedin!
13.09.2002, Zafer Erkin''
Zafer Ekin Karabay, ardında ''Bütün Mesele Neydi?'' isimli bir intihar mektubu bırakır. Bu mektupta söyledikleri dikkat çekicidir.
"hani, ‘hayatın neresinden dönülse kardır’ dizesi var ya Nilgün’ün, canım benim, ben yaşamın neresinden döneceğimi çoktan belirlemiştim. Nilgün Marmara’nın 29 yaşında, S. Plath’in şubat ayında intihar etmesi, benim de 29. yaşımın 29 şubatında intihar etmemi gerektirmezdi. ama madem ki yaşamda kalmaya kendimi ikna edemiyordum, o zaman bir tarih belirlemeliydim ve 29. yaşımın 29 şubatını seçtim. bu yüzden ‘şubatta saklambaç’a bir yığın başka sırla birlikte intihar edeceğim tarihi de gizlemiştim. ne var ki, kitabımı bir türlü bastıramadım (o kitabı görmeden ölmek bana nasıl acı veriyor bilemezsiniz). Ama şimdi yaşamımın bu ayrım noktasında hiçbir yerde huzur bulamadığıma göre bu tarihi bekleyecek gücüm de kalmadı. Hem Zebercet de belirlediği tarihten önce intihar etmemiş miydi? (Kimbilir belki kendimle barışabilseydim...)