Dikmen Yakalı Çamoğlu
28 okunma, 2 beğeni - Dikmen Yakalı Çamoğlu kitapları, eserleri, Dikmen Yakalı Çamoğlu kimdir, öz geçmişi, Dikmen Yakalı Çamoğlu nereli gibi bilgiler, kitap incelemeleri ile yorumları, Dikmen Yakalı Çamoğlu sözleri ve alıntıları detaylı profili ile 1000Kitap'ta.Hakkında
Dikmen Yakalı Çamoğlu, lisans ve yüksek lisansını Boğaziçi Üniversitesi’nde tamamladıktan sonra doktorasını Birmingham Üniversitesi’nde Kültürel Çalışmalar alanında yaptı. Doktora tezi Türk ailesi; gelin-kayınvalide, eltiler ve gelin-görümceler arasındaki ilişkiler üzerinedir. Doçentlik derecesi ise “kişilerarası iletişim” alanındadır. Doğuş Üniversitesi İletişim Bilimleri Bölümü’nde öğretim üyesi olan Dikmen, kültür kuramları, popüler kültür, medya ve toplumsal cinsiyet üzerine dersler veriyor ve toplumsal cinsiyet, kimlik, aşk ve anlatılar üzerine de araştırmalar yapıyor. Beş yıldır yaratıcısı olduğu “Gender and Love” projesi üzerine çalışan Dikmen Yakalı Çamoğlu, bu proje kapsamında ID-Net ile birlikte Oxford’da uluslararası konferanslar düzenliyor ve kitaplar çıkarıyor.
Dikmen Yakalı Çamoğlu'nun The School of Life Istanbul için tasarladığı atölye, "Kayınvalide ve Gelin: Hayatta Kalma Kılavuzu."
Unvan:
Doç. Dr.
Okurlar
2 okur beğendi.
28 okur okudu.
1 okur okuyor.
21 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Hepimiz bir sosyal sınıfın içinde doğuyoruz ve ailemizden aldığımız belli bir sınıf anlatısı üzerinden bakıyoruz dünyaya. Nerede olursak olalım, bu sınıf kavramı, aynı zamanda bir "öteki" yaratıyor. Yani bizden olmayan, diğer sosyal sınıflara ait insanlardan ziyade kendi grubumuzdan olanlarla daha iyi anlaştığımızı, aynı dili konuştuğumuzu ve hayata benzer bakış açılarıyla, aynı çerçeveden baktığımızı düşünüyoruz.
Sayfa 131
İktidar sahipleri, tarih boyunca insanların bedenlerini disipline sokmakla uğraşmışlardır. "Normalleştirme süreci" denilen süreç, insanı çocukluktan itibaren belli bir söyleme göre yapılandırmayı amaçlar. Kişinin hem manevi hem maddi dünyası, içinde durduğu söylemin "norm"larına göre şekillenir. Bu sebeple, "normal" kabul ettiğimiz birçok şey aslında iktidarın söyleminin bize "görünmez" kıldığı şeylerdir.
Niçin kadınlar kayınvalidelerini, gelinlerini, görümcelerini ya da eltilerini sıklıkla hayat hikayelerinin antagonisti, hatta kötü kişisi olarak konumlandırırlar? Niçin Türk romanlarında da bu kadınlar kötü kişi olurlar? Bunun suçlusu acaba kadını kadına düşman olarak kurgulayan ataerkil yapı mıdır? Kayınvalidelere gelinlerini eğitme, normalleştirme ve yönetme hakkını veren bu yapı, aynı zamanda kadının kadına bekçilik etmesini sağlamaz mı ve son kertede işbirliği içine girilmesini engellemez mi? Çocukluğumuzdan itibaren maruz kaldığımız -masallar dahil- tüm popüler kültür ürünleri, kadınların kıskançlık yüzünden ya da aynı erkeği elde edebilmek için birbirinin kuyusunu kazdığını söylerse, gösterirse, bizler de zamanla etrafımıza "Hangi kadın benim düşmanım acaba?" gözüyle bakmaz mıyız; hikayelerimizi kadın kötü kişilerle kurgulamaz mıyız? O yüzden, öncelikle kendimizden önce yazılan hikayelerin söylemine dikkat etmemiz, bunların farkında olmamız gerekiyor.
...kişiler kendi öykülerini oluştururlarken mutlak özgür değildirler, kültürleriyle sınırlandırılmışlardır.
Sayfa 30
"Çirkin kadınların sevilmeyi hak etmediği" fikri ise eskiden beri bir meta olarak görülen kadının alışık olduğu bir tema... Bütün bu sosyal anlatılara çocukluktan itibaren maruz kalan bir kadın, kendi kişisel hikayesini ve kimliğini yine bu güzellik anlayışını kapsayacak, yani ona uyacak ya da ona karşı gelecek şekilde inşa eder.
Sayfa 88
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
