Nefsâni arzularına düşkün olan insanlar, onları takip etmeyi bırakamazlar. Çünkü düşkün oldukları şeyler kendileri açısından artık haz veren şeyler değil hayat için zorunlu olan şeyler konumundadırlar. Bundan dolayı onların dinî ve dünyevî yönünde eksilme olur. Sonunda bu kişiler mutlu olmayı ümit ettikleri yerde mutsuz; sevinmeyi, rahat etmeyi ümit ettikleri yerde kederli ve haz elde etmeyi ümit ettikleri yerde de elem elde ederler.