Edwin R. Wallace, Diğer, İnsan ve Toplum kategorilerinde eserler yazmış bir yazardır.
Dinamik Psikiyatri Kuramı ve Uygulaması kitabının yazarıdır. Edwin R. Wallace kitapları; Okuyan Us Yayın aracılığıyla kitapseverlerle buluşmuştur.
Edwin R. Wallace tarafından yazılan son kitap "Dinamik Psikiyatri Kuramı ve Uygulaması", Okuyan Us Yayın tarafından okurların beğenisine sunulmuştur.
“Annesinden ayrı olduğunu yeni yeni fark etmeye başladığı sıralarda, annesinin içsel temsilcisini belli bir süre boyunca akılda tutma yeteneği henüz yoktur. Bu nedenle, ilk tehlike durumu ortaya çıkar: Sevgi nesnesinin yitirilmesi (bu aşamada benliğin yitirilmesiyle aynı şeydir.) Yitirme korkusu, sonunda bebeğin annesine yönelik, engellenmelerden doğan öfke tepkilerini bastırmasına, davranışlarını onun isteklerine uydurmasına, başka bir deyişle, eğitilebilir hale gelmesine yol açar. Çocuğun ego ve süperegosunun ilk çekirdeğini oluşturan bu eğitim, anneyle özdeşleşme, onun istenen belli davranışları ödüllendirip istenmeyenleri cezalandırması aracılığıyla olur. Bu aşamada ağır travmalara uğramış olan şizofrenik erişkinlerin de aynı şekilde diğer önemli kişilerin temsilcilerini akılda tutma yetenekleri eksiktir. Bu, şizofreniklerin ayrılığa aşırı duyarlılıklarını da bir ölçüde açıklar.”
“Tedavinin başında iyi bir öykü ve formülasyona sahip olmanın çok önemli olduğuna inandığım için, "çağrışımsal anamnez"i savunanların (yani hastayı başlangıçtan itibaren seçtiği her konuda konuşmaya bırakmayı, öyküsünü kendiliğinden anlattıkça ya da fırsat oldukça almayı savunanların) karşısındayım. Bu yaklaşımın taraftarları bir kaç oturumda diğer yöntemler kadar öyküye ilişkin veri elde edeceğinizi, üstelik öyküyü hastanın güncel ve aktarımla ilgili uğraşları bağlamında alacağınızı iddia ederler. Bu yöntem deneyimli terapistler için iyi işleyebilir, ama yeni başlayanlar için pek tekin değildir. Yeni başlayanlar öykülerini özen ve sabırla toplamalı ve önce formülasyonunu yapmalıdır. Zaman içinde, iki üç saatlik verimli bir öykü aldıktan sonra, makul ve geçici bir formülasyon yapabileceğini görecektir. Elbette, çoğu psikiyatrik değerlendirmeyle hiç karşılaşmamış olan hastalarımıza öykü almanın mantığını açıklamalısınız.”
“Kısacası, hasta size yaşamındaki gerçek olaylara ilişkin tam bir sıralama sunmaz. Ama size çok daha önemli ve tedaviyle daha ilişkili bir şey verir: kendi gördüğü biçimiyle kendisinin ve dünyanın dökümünü. Bu öykü zorunlu olarak gerçekten olup biten şeylerle bir oranda ilişkilidir, ama hastanın istediği ve korktuğu şeyleri de yansıtır. Anlatılan öykü, eylemlerini biçimlendiren bu benlik ve dünya görüşüyle uyum içindedir. Yaptığı her şey bu bağlam içinde anlam kazanır. Psikopatolojisinin gerçek lokomotifi bu ruhsal gerçekliktir.”