Ethem Baran Gönderileri
Ethem Baran kitaplarını, Ethem Baran sözleri ve alıntılarını, Ethem Baran yazarlarını, Ethem Baran yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama biz uzağa gitmiş olmadık. Uzağın gerçeği geldi ama hayali yine uzakta kaldı. Uzak yine uzak yani.
"Çok gıcık kaptığım birine benziyorsun. Dua et o değilsin, yoksa öldürürdüm seni!"
Akşam vakti. Karanlık benden önce davranıyor.
Yazarlar böyledir işte, başkasının hayatını yazacağım derken kendi hayatlarını yazarlar.
Kütüphanede başka birileri var mı yok mu farkında değil.
Keşke olsa diyor. Kalabalık olsa da şu nemrut kütüphaneci, şu meymenetsiz adam beni unutsa, ben de doya doya bütün kitapları elden geçirsem. Alamasam bile en azından elim değse.
Peki, tutunca, kuruyan dilinden içine doğru yayılan bezdirici bir çöl büyüdükçe büyür müymüş?
Evet. Bir insan kendini Allah'ın evinde dışlanmış, aşağılanmış hisseder miymiş? Öyleymiş.
İnsan kendini kendi memleketinde, çocukluğundan kalma solgun da olsa birtakım görüntülerin koşturup durduğu sokaklarda, içinde yaşadığı, nefes aldığı yerde yabancı hisseder mi? Ediyormuş demek.
İsteksizdim. Her şeyin yok olup gitmesini isteyecek kadar isteksizdim.
Kaygılı bir bekleyişin orta yerinde terk edilmiş gibiydi her yer.
Kadının güzelliği insanın içini acıtan bir güzellikti.
Şiir okunacak bir kadın yüzünden, bakışından, duruşundan anlaşılır mıydı?
Bir öykünün, yazarının içinde nasıl yeşerdiğini biliyorum ama, bir şiir bir şairin kalbine nasıl düşer, orada kalbiyle birlikte nasıl pıt pıt atar, sonra da onu nasıl nefessiz bırakır, bunları bilmiyorum.
Onunla göz göze gelmek istemezdim. İçimdekileri okuyacağından korkardım. Neler bildiğimi bilmesini istemiyordum.
Bildiklerimin doğru çıkmasından korkuyordum en çok.