Hakkında
Fahir İz (d. 30 Nisan 1911 İstanbul - ö. 5 Temmuz 2004 İstanbul), Türk akademisyen, ansiklopedist ve yazar. Düşünür ve yazar 
Mahir İz 'in kardeşidir.
1938’de Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Eski Türk Edebiyatı Kürsüsü’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. 1954 yılında İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’ne profesör olarak tayin edildi. 1970 yılında gittiği Amerika Birleşik Devletleri’ndeki araştırmaları 7 yıl sürdü. 1977 yılında Türkiye’ye dönüşü ardından Boğaziçi Üniversitesi’nin Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nün kuruluş çalışmalarını başlattı. 1986 yılında emekli oldu. Çok sayıda ansiklopedinin Türkiye'ye ilişkin maddelerinin hazırlığına katkı sundu. Oxford Üniversitesi tarafından yayınlanan "The Concise Oxford Turkish Dictionary“ başlıklı sözlüğün ilk editörleri arasında yer aldı. İnceleme ve araştırmaları ile Türkoloji ve edebiyat eleştirilerini konu alan yazıları süreli yayınlarda yayımlandı.
Eserleri
- Eski Türk Edebiyatında Nâzım, Cilt: 1
- Eski Türk Edebiyatında Nâzım, Cilt: 2
- Eski Türk Edebiyatında Nesir
- Saltukname ile Pabuççu Ahmed'in Garip Maceraları
Unvan:
Türk akademisyen ve yazar
Doğum:
İstanbul, 30 Nisan 1911
Ölüm:
İstanbul, 5 Temmuz 2004
Okurlar
9 okur beğendi.
60 okur okudu.
3 okur okuyor.
15 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Ey muhît-i keremün katresi ‘ ummân-ı kerem
Bâğ-ı cûd ebr-i kefünden tolu bârân-ı kerem
Ahmet Paşa
Ahir zaman fitnesi şol güzelleri şehlâ imiş
Gel, düş anun sevdâsına gör kim ne hoş sevda imiş
(Nesimi)
Şehlâ: Hafif şaşı göz. Divan şiirinde sevgilinin güzellik unsurlarındandır.
Sayfa 161 - Akçağ Yayınları
Düşümde zülfüni gördüm diyü sevinmiştim
Gözüme hod görünen ejdehayımış ey dost
-Cem Sultan-
Sayfa 188 - Akçağ Yayınları
Divan Şiirinden Beddua Örneği
Beni âzâde iken ışka giriftâr itdün
Göreyin sende benüm gibi giriftâr olasın
-Mihri Hatun-
Sayfa 199 - Akçağ Yayınları
Ahmet Fakîh (VII.XIII. yüzyıl) Çarhnâme;
Dirîgâ çarhun elinden hezârân
Ki kılmışdur mu’attal bunça kârân
(Günümüz Türkçesiyle)
Bunca işi geçersiz (muattal) kılan feleğin elinden binlerce eyvâh.
Sayfa 116 - Kalıpı=mefâ’îlün mefâ’îlün fe’ûlün
İletiler
Bâkî
Âb-ı hayât-ı lâ’lüne ser-çeşme-i cân teşnedür
Sun cür’a-i câm-ı lebün kim âb-ı hayvan teşnedür
Can la’lin eyler ârzu yâr içmek ister kanumı
Yâ Rab ne vadîdür bu kim can teşne cânân teşnedür
Âb-ı zülâl-i vasluna muhtâc tenhâ dil degül
Hâk üzre kalmış huşk-leb deryâ-yı umman teşnedür
Bezm-i gamında cân ü dil yandı yakıldı sâkıyâ
Depret elün sür ayagı meclisde yârân teşnedür
Cânâ zülâl-i vaslunı agyâr umar uşşak umar
Âb-ı sehâb-ı rahmete kâfir müselman teşnedür
Giryân o Leylî-veş nola sahrâya salsa Bâkî’yi
Mecnûn’un âb-ı çeşmine hâk-i beyâbân teşnedür
Eski Türk Edebiyatında Nazım - 1
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok