Hakkında
Okurlar
4 okur okudu.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Şeyx Hüseyn Ənsarian oxuyurdu. Camali ağlamağa başladı. Elə ağlayıb sızlayırdı ki, mən də kövrəldim. Zümzümələrinə qulaq asdım. Deyirdi: "İlahi! Məgər Səndən aldığım bu bir neçə illik ömürdə nə qədər günah etmişəm ki, mənə şəhidlik qismət olmur?!"
Əlini mənə uzadıb dedi: "Uşaqları sənə tapşırıram".
Qızlar maşına mindilər. Sağollaşdım. Bir neçə addım gedəndən sonra ardınca qaçıb onu çağırdım. Dedi:
– Nə olub, Məryəm?
– Əgər şəhid olsan, mənə şəfaət edərsən?
Güldü.
– Tez get, uşaqlar əziyyət çəkirlər.
– Mənə heç bir savab çatmayacaq?
– Əgər bir savab olsa, sənindir, həyat zəhmətini
sən çəkirsən.
– Get sağlıqla!
Əlimi ona uzadır, ancaq toxuna bilmirəm. Boğazımı qəhər tutur. Deyirəm: "Məhəmməd, kim inanar ki, mən hələ də səninlə danışıram, məsləhətləşirəm, evin işlərindən ötrü səndən icazə alıram?! Kim bilir ki, sən həyatdasan?!"
Səsini eşidirəm:
– Allahın adı ilə! Allahın xatirəsi ilə! Allahdan ötrü!..
Yadıma düşdü ki, bir-iki ay öncə böyük qardaşım Mənsurla evdən çıxanda birdən dedi: "A... Məmməd bizə gedir".
Küçənin başına baxdım. Məhəmməd maşından enib bizə doğru gedirdi. Dedim: "Doğrudan da bizi görmədi?"
Dedi: "Yox. O, ətrafına fikir vermir, çox vaxt başını aşağı salır".
Hacı Qasim Məhəmmədə yaxınlaşmış, yanında dayanıb demişdi: "Biri Hacı Məmmədlə mənim şəklimi çəksin. Axırda şəhid olacaq, onunla bir şəklim olmayacaq!"
Şəkli görəndə dedim: "Heç bir şəkildə belə ürəkdən gülməmisən!"
– İndiyədək Hacı Qasim kimə şəhid olacağını deyibsə, şəhid olub. Bundan ötrü sevinməzlər?!
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok