İlkokul eğitimini, Rimini'de San Vicenzo rahibelerinden aldı. On yaşındayken evden kaçıp bir sirke girdi. 1938'de üniversiteye kaydını yaptırdı; fakat derslere devam etmek yerine mizah dergisi "420" ve resimli roman dergisi "Avventuroso" için çalışmaya başladı. 1939'da Roma'ya gitti ve karikatür sanatçısı olarak çalıştı. 1939-1940 yılları arasında radyo oyunları ve filmler için espriler yazdı. 1943'de oyuncu Giulietta Masina ile evlendi. Birçok filmde birlikte çalıştılar. 1944'de Roberto Rossellini ile birlikte "Roma, Città Apperta (Roma Açık Şehir)" filminin senaryosu üzerine çalıştı. 1946-1952 yılları arasında senaryo yazarı ve yönetmen yardımcısı olarak Rosselini, Alberto Lattuada ve Pietro Germi ile çalıştı. 1950'de ilk filmini Lattuada ile birlikte yönetti. Başarılı sinema kariyeri boyunca dört kez En iyi Yabancı Film Oscar'ını aldı. 1993'de meslek yaşamında gösterdiği başarı için özel bir Oscar'la onurlandırıldı. 31 Ekim 1993'de Roma'da kalp krizinden öldü.
Gerçekten gerekli şeyler yaratmadığımızda, yıkmak yaratmaktan daha iyidir. Peki o zaman bu dünyada yaşamaya değecek tertemiz ve dosdoğru bir şey var mı?
Gerçekten gerekli şeyler yaratmadığımızda, yıkmak yaratmaktan daha iyidir. Peki o zaman bu dünyada yaşamaya değecek tertemiz ve dosdoğru bir şey var mı?
Fellini bir gün Lo Duca'yı manzara seyretmeye götürür ve burada ona Tatlı Hayat'ı anlatır. Bay Duca'dan bu hikayeyi yazmasını ister ve ta-taam, karşınızda Dolce Vita! Karşılaştırmak istediğim için filmini de izledim ve şunu söyleyebilirim ki, film daha güzel. Her ne kadar birçok replik birebir aynı olsa da, öyle jest ve mimikler var ki kitapta anlatılmıyor. Ama biz eksiklikleri baştan kabul ediyoruz, çünkü filmin kitabı bu. Paparazzilik mesleğinin ortaya çıkışına önayak olması bakımından da önemli bir film. En basit şekliyle tatminsiz bir gazeteciyi anlatır, ama her okura ve her izleyiciye hitap etmez. Ben yine de bir risk alıp filmini izlemenizi tavsiye edeceğim. =)