Köprüler, yollar, istasyonlar ayrılık değildi.
Avuçlarımda menevişleniyordu zaman.
Şimdi kim varsa o geceden
bakıp geçiyor seslenmeden.
Yıldızların ışığı, ay ışığı, gün ışığı
o gün için vardı her şey,
Bizimle gençleşiyordu yaşamak suları.
Uzun bir şiir yazacaktım
temize çekmiştim ne varsa eskilerden.
Yeryüzü susmuştu, uykular susmuştu
bir sen vardın gecede, bir ben.
Hiçbir şiir yarım kalmamalı;
Harfler yaşamı donatır mı yeniden?