Kararsızlık, zayıfların bölgesi, hareketin düşmanıydı. Vakit çalardı. Hayatları çalardı. Yine de. Yavaşlamaya, temkin ve tedbir hislerine ara sıra ihtiyaç duyulurdu.
"Babasının ve atalarının övündükleri yetenekleri kusursuz hale getirmek yıllarını almıştı ama sonunda varlığını azaltıp arka planda yok olmayı, hayatın gölgelerinde fark edilmeden hareket etmeyi öğrenmişti."
"Kendini hep daha zamanı olduğuna inandırmıştı ama beli kalınlaşıp saçları seyrekleşirken, hayatının başından ziyade sonuna yakın olduğunu fark etmişti."
Eğer izin verirsen, kaybın acısı seni tüketir. Bazı şanssız kişileri bir kez yakalayıp aşağı çektiğinde, bir daha asla yukarı çıkıp nefes almasına izin vermez.