Ey kılıç, ey kan dökücü! Sen emirlerin eline ara sıra varırsın, cenk meydanı dışında başını kılıf hırkasından bile çıkarmazsın. Kan dökme ve perişanlık zamanı dışında ortaya bile çıkmazsın. Ama ben yani kalem, her yerle irtibatım vardır. İnci ve amber saçmada benzerim yoktur. Sen ara sıra kemer kuşanırsın ama yine belinden kemeri çıkarıp usanırsın. Ama ben yani kalem, her an kemerde bağlıyım, o yüzden de irfan ehli içinde seçkin ve mutluyum.