Furkan Aykol İletileri
Furkan Aykol iletilerini, Furkan Aykol okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Burada bulunanların hepsi şehit,
, Canlarını Allah için feda eden insanlar. Kudüs'ün kurtuluşunu ve zaferini görebilmek. Göremese de gelecek nesile bu kutlu şehri bırakabilmek için şehit olanlar.
Furkan Aykol
Faruk'un hatırasına
Hazırlan , gün taze henüz dinmedi
Aldığın nefes bir diriliş muştusu.
Furkan Aykol
İnsan, bir sabah eğer
Dirilirse uykusundan kuş sesiyle
Sesi duyulan kuş can vermiştir
İnsanoğlunu uyandırmak için.
Rüya, dostum; her şey bir rüya
Duyulan kuş sesi de, bu dostun da rüya
Bilinen gerçeklikte çıkmadım karşına
Uyandım ve göz açtırmadan kimselere
Bir de seni uyandırdım.
Kuş yerde gezinir, biz havada
Yaralı kuşun kırık
DÜNYA MİSAFİRİ
Döküldü kalemimden birkaç kelime.
Okuyacaklar mısralar misafir olarak gelince.
Gönlüm hece hece,
Gönül mısralarını heceleyince.
~
Ey mısra! Sen burada misafirsin.
Hem kazanan, hem de kaybedensin.
Sen buraya misafir olacak gibi geldin,
"Hüsrev, bayıldığı ağacın yanında taşlanarak uyandı. Doğruldu ve etrafına baktı: onu taşlayan eller daha önce düşmanken şimdi bir olmuş -fakat fâni- bir gâye ve bir söz için -zelil olmuş sözü- anlaşmıslar ve -en yakın dostları ahirette olan- dünyada kimsesiz insanları taşlamaya başlamışlardı. Taş alan ellerin ateş saçması ve toprak olması kör gözlerden mi yansır bizlere. Hüzün kalpteki yara: taşlanan kalbi. Hüsrev elini ve kolunu yüzüne siper ederek kendisine atılan taşlardan korunmaya çalıştı. Gözlerinden sürekli akan bir leyl. Uykuya savaş açtığı anlarda gelen bayılmalardan biri: ağacın yanında. Gülüp ağlayan da kim: küçük güzel bir kız olsa, olsa daha da büyüse, büyüse abla olsa, ve seslense kardeşim Hüsrev, artık bırakmalısın izlerimi, bırakmalısın bir eşya gibi yanında duran hatıralarımı. Bak Leyl -bir ismi vardı- bak ki başın kesilmesin ağrılardan. Yanan ağaç mı olmalıydı şimdi burada. Ağlıyorlardı... Bırakılan ve gidilen yani terk edilen zindanlarda.
~Taşlanan Kalbi~
Furkan Aykol
Konuşmuyor Duyulmayınca
Bu güzel hediye için teşekkür ederim.
Okuyanınız çok olsun hocam
Başarılar dilerim..
Yeni kitaplarda buluşma duası ile.. 😊🍃
Furkan Aykol
Furkan
"Lâ."
Demek konuşuyoruz;
Önümüzdeki duvarla.
İstiyoruz ki cevabını
Susuyoruz
"Lâ."
Baba,
Demek anlıyor
Konuşmuyor Duyulmayınca
Kuş öldü
Fakat toprağa
Dostum gömüldü
~
Son nefeste
Son sözü
İlk söz gibiydi.
~
Gökyüzünden gelen bildiri:
Göçüyor karanlığında bulutların
Aydınlığın görmediği dolunayın hareketi.
~
Yeryüzünden gelen bakış:
Göçüyor yarı aydınlığında zamanın
Karanlığın göremediği insanın vazifesi.
~
Boşluktan gelen bir ses:
Göçüyor insanın içinde lafzın
Renklerin bilemediği insanın şu rengi.
~
Denizden serpilen bir katre
Göçüyor insana akan kanın
Aydınlığında okudu bir esmâ.
~
Karanlığın göremediği insanın vazifesi.
İnsanın bakışında giz kendisinin mânâsı
Göçüyor yine o bakışlardan sonsuza
her şeyin mânâsı.
Furkan Aykol
Karar Kılma Hikâyesinden
"Erdem efendi, Erdem efendi... Durun, lütfen.. Lütfen yüzünüzü bana çevirin: yangın gecesi yanan yüzünüzü benden saklamayın. Sizinle hayatınız hakkında konuşmak istiyorum: lütfen kabul buyurun. On yıl oldu hiç evinizin avlusundan çıkıp dışarıya dahil olmadınız: dışarıdaki insanları görmediniz. Ama bir gün muhakkak çıkacaksınız dışarı ve göreceksiniz size ve dostlarınıza benzemeyen insanları: torunlarınız veya dostlarınızın torunları hatırınıza gelecek o insanları görünce: çünkü yüzleri benzer ki, onlar, o kişilerdir... Şaşıracaksınız... Ben, birkaç gün sonra yanınıza yine geleceğim...”
“Pek âlâ, Rasim evladım. Anlattıklarınızla ve benim anlatacaklarımla bir roman yazalım, bakalım neler çıkacak...”
Rasim:
“Size anlattıklarım roman değil hakikatin kendisi: görüldü onların...” derken, Erdem yavaşça kapıyı kapattı."
Furkan Aykol 🍃