George Fink Sözleri ve Alıntıları
George Fink sözleri ve alıntılarını, George Fink kitap alıntılarını, George Fink en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaylı sazların sesi insancıldır, bu ululaşmış insanlıktır, bizim iç <<ben>>imizin anlatımıdır. O dünyanın dilini konuşur. Ama bizimle ortak hiçbir şeyi yoktur piyanonun; sesleri insan seslerine benzemez. Aynı zamanda bir çok ses çıkarabilir. Baslarıyla sert sert patlarken, beklenmedik bir yükseklikten tatlı ezgilerini bırakabilir aynı zamanda çağıl çağıl.
Sayfa 99Kitabı okudu
Bir kez, tek bir kez, bir düş kurmuştum. Düşün bile acıması yoktu bana karşı, terkediyordu o da.
Sayfa 179Kitabı okudu
Düzinelerle çocuk, kadın, ihtiyar titrek ellerini açıyorlardı, görmezden geliyordu polisler. Bu insanlık dışı havada, insanlaşmışlardı.
Sayfa 124Kitabı okudu
Her zaman güneşin dünyayı aydınlattığını, ayı, yıldızları görüyordum. Her şey ne denli sakindi göksel sonsuzlukta. Aya dokunmuyordu savaş. Buna karşılık yeryüzünde... Korkuyla bakıyordum. Böylesine ufacık mıydık biz öyleyse? Yaşamımız basit bir düşten başka bir şey değildi, bir oyun sadece.
Sayfa 108Kitabı okudu
Sen hiçbir zaman açlık açısı çekmedin, sen hiç ananın dayak yediğini, babanın sarhoş geldiğini, ananın çamaşır yıkarken ellerinin derisinin soyulduğunu görmedin. Sokaklarda hiçbir zaman izmarit satmadın sen, hiç dilenmedin. Anlıyamazsın Stefan, Ama hiç kimse de seni benden çok sevemez. Sen güzel bir çocuk düşüsün benim için.
Sayfa 94Kitabı okudu
Her suçlama yeni bir adaletsizliktir.
Sayfa 88Kitabı okudu
Ben hiçbir zaman çocuk olmadım. Bugün, yirmi beş yaşında, daha çok çocuğum. Bizde, yoksullarda, çocuklar ihtiyar doğar, sonra da çocukluğa dönerler.
Sayfa 42Kitabı okudu
Lânet! diye bağırıyordu anam, lânet olsun!
Kimi lânetlediğini hiç bir zaman bilmedim; parayı mı, babamı mı, kendini mi, dünyayı mı?
Sayfa 18Kitabı okudu
Seviyorum bu insanları. Kardeşlerim onlar. Hırsızlar, orospular, kötü çocuklar ve ayyaşlar, evet seviyorum onları. Ben onlardanım çünkü ihtiyaçları var bana.
Sayfa 183Kitabı okudu
Yoksulluğu anlamak için onu yaşamalıdır zengin, yoksulluğu tasarlayamaz o.
Sayfa 73Kitabı okudu
Ne kadar çok bilirsen o kadar çok duyacaksın içinde ve o kadar da çok yararlı olacaksın dünyaya.
Sayfa 63Kitabı okudu
Çocuklar çarpıldıkları sıkıntıların çoğunu ancak çok sonra, acıya duyarlık kazandıkları zaman, yeniden hissederler. Çok zaman bir acının anısı, ona neden olan olaydan daha bir yamandır...
Sayfa 58Kitabı okudu
Yüz, zamanın alıp götürdüğü silik ve gösterişsiz insanların aynası olarak kalır. Dilsiz olabiliriz, ama okumasını bilenler okurlar yüzümüzden. Yüreğin her devinmesi, her düşünce oraya yansır.
Sayfa 37Kitabı okudu
Yaşantım azalmaya başlayınca, yaşamaya başlıyordum ben.
Sayfa 16Kitabı okudu
Bir ailenin açlığını dindiriyorum. Ama tüm dünyanın açlığı? Hiçbir servet buna yetmez. Yoksulluk doğanın bir yasası mı?
Sayfa 181Kitabı okudu