Eğer ki Yüzyıllık Yalnızlık yazarın yaşamının edebî merkeziyse - geçmişi, ailesi, Aracataca, o ev, albay, ülkesinin tarihi, hepsi sonunda iyileşmiş ve uzaklaşmış, hepsine edebî açıdan kuşatılıp ele geçirilmiş, önceki bütün eserleri sindirilmiş ve kapsanmış- eğer ki Yüzyıllık Yalnızlık bütün bu niteliklere sahipse, Başkan Babamızın Sonbaharı da yazarın külliyatının merkezi, hatta eksenidir.