Övgü (takdir) aracılığıyla çocukları (aynı zamanda yetişkinleri!) doğru davranışa yönlendirmek, bu işi eleştiriyle yapmaktan çok daha etkilidir. Övgü teşvik edici, eleştiriyse cesaret kırıcıdır.
Bir davranışla başarılı bir şekilde başa çıkabilmek için, öncelikle davranışın arkasındaki duygusal nedenleri kavramalı ve bu şekilde ‘var oluşu’nu anlamayı öğrenmelisiniz.
Normal hiçbir çocuk ruhsal çatışmalar, duygusal yükler, güvensizlik gibi bir neden veya bir model olmaksızın ya da anababanın tepkileriyle pekiştirilerek korunmadığı sürece olumsuz davranışlar sergilemez.