Gizem Mola Sözleri ve Alıntıları
Gizem Mola sözleri ve alıntılarını, Gizem Mola kitap alıntılarını, Gizem Mola en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
En güzel anılarımızda yok olmadı mı en sevdiklerimiz, sevildiğimizi sandıklarımız.En olmadık zamanlarda gücümüzü kaybedip gitmek için kaç hatıraya elveda demedik mi? Uçurumun kenarında sallanıp da hayata dönmedik mi?
Sayfa 52
Kar tanelerinin neden bu kadar tanıdık geldiğini şimdi daha iyi anlıyorum. Yıllar önce yazılmış yazıları duydukça kim olduğumu daha iyi hatırlıyorum. Kaçtıklarının kalanların ne olduğunu daha iyi fark ediyorum. O günleri hafızamda geri getiriyorum. Başrolde ben. Yaşıyorum...
Gözlerinin telaşında, yüzümdeki tebessüm şehit düşer..
öyle bir saklanış ki sendeki,
ne seni bulabildim,
ne de bir daha kendimi…
sabahtan akşama öldüm
yetmedi cehennemi gördüm o gün!
küf kokmuş defterlere, solmuş mısralar dizdim bugün.
İhanetler saklıdır ceplerinde,
Yalanlar dolanır diline.
Daha gitmeden acısı oturur yüreğime,
daha gitmeden
Kurulur hüzün.
Fakat karanlıkların derininde açılan perdemden öteye hiç kimse geçemedi.
Sayfa 36
İnsan bazen yok olmayı kabullenmez ve kayıpların günün birinde ortaya çıkacağına inanmak ister.
Sayfa 22
İlk önce otobüse bindiğinde anlarsın.Vedaların kalanlar için değil de gidenler için olduğunu...
Sayfa 30
Bin bir kötülüğün olduğu bir dünyada beni tek başıma bırakıp gittiğin gün anladım ki sen hiç ben olmamıştın.Bu bir aşktı evet... Bu benim sana duyduğum aşktan başka bir şey değildi ama.Sen sadece kendini seviyordun..
Sayfa 132
Sen öyle bir gidersin ki
Annemin terk edesi gelir beni
Kan kokar yas tutarım sen gidersin
Korkularım siner üzerime sen giderken
Yasaklar gelir
Öldüresim gelir kendimi...
Gözlerin diyorum gözlerin ilahlaşır
dua olur
Sen gidersin
sokaklarda yürümenin tadını bilir misiniz? ben bilirim. herkes bir yöne yürürken tüm hayata inat diğer yöne direnmeyi, sevmeyi, sevilmeyi...
insan bazen yok olmayı kabullenemez ve kayıpların günün birinde ortaya çıkacağına inanmak ister.
O adam, o çok sevdiğim adam.. Kayboldu. Kendi sonsuzluğunda yüzerken sanırım defalarca boğuldu.
pek bir pembe, pek bir yalan geldi cümlelerin,
kaçamadım.
kendime yazık duygular inşa etmişim ya meğer.