Mera derdist ender-dil eğer guyem zebân sûzed
Ve ger pinhân kunem tersem ki magz-i istihvan sûzed
Müneccim-i kevkeb bah-ı mera ez burc birûn kûn
Ki men tali'am tersem ziâhem asman sûzed
(Benim gönlümde öyle bir derd vardır ki; söylesem dil yanar, eğer gizlesem korkarım ki; kemikteki ilik yanar, ey müneccim benim bahtımın yıldızını burçdan çıkar. Çünkü ben talihi düşkün bir kişiyim korkarım ki; âhımdan gök yanar.)