Savaş sanatları ile uzaktan yakından alakam olmamasına rağmen elime aldığımda bitirmeden bırakamadığım bir kitap oldu. Yazar, Hakan Ozan Erzincanlı, sanatçı ve sporcu arasındaki farkları gözler önüne sererek ağırlıklı olarak judo olmak üzere savaş sanatlarının değerlerini dile getirmiş. Öfke, korku, baskı gibi konulara hem bireysel hem de toplumsal yaklaşarak işliyor. Alıntılar ve resimler ile zenginleştirilmiş bu kitap şiddetin ne olduğunu, şiddete nasıl yaklaşılması gerekildiğini ve savaş sanatlarının şiddete nasıl yaklaştığını gündelik, samimi bir dil kullanarak okura sunuyor. Üstatların tecrübeleri ve hikayeleri dışında kendi tecrübelerine de yer veren yazar kitabı biraz daha içten kılıyor. Tamamen kendi düşüncelerinden ve tecrübelerinden bahsettiği için bazen yazarla düşünce ayrılığına düştüğüm oldu ama bu genel olarak beni rahatsız eden bir şey değil. Ne kadar kitabı okurken zevk almış olsam da rahatsız edici birkaç sorun vardı. Bölümler arası ya da bazen bölüm içerisinde oluşan punto boyutu farkı beni rahatsız etti açıkçası, bir kitap okurken alışılanın dışına çıkılmaması taraftarıyım ve bu kitabı okurken herhangi bir şeye alışmama fırsat bile sunulmadı. Bunun dışında samimi bir dil ile yazılmasından rahatsız olmamama rağmen bir kitap okurken :) gibi ifadeler görmek beni biraz okumaktan itti. Sonuç olarak rahatsız olduğum konuların hepsi teknik bir aksaklık olduğu için hala kitaba bir şans verebilirsiniz.
