Hakkında
Harold Garfinkel (29 Ekim 1917 - 21 Nisan 2011),Kaliforniya Üniversitesi'nde (Los Angeles) sosyoloji bölümü onursal profesörü. Aron Gurwitsch ve Alfred Schütz'ün çalışmalarına odaklandı ve Amerikan sosyolojisindeki fenomenoloji geleneğinin gelişiminde anahtar rol oynadı.
Onun kendi etnometodoloji geleneğindeki gelişim büyük oranda yanlış anlaşılmıştır. Fenomenolojik toplumbilimin sosyal inşacı şeklinin aksine Garfinkel, izahı yapılan pek çok yöntemden daha çok radikal fenomen üzerine odaklanır. Toplumbilimcilerin toplumsal düzen varsayımlarına ara vermeleri tavsiyesi sıklıkla yanlış anlaşılmaktadır. O, toplumsal yaşamın kaotik olmak zorunda olduğuna ya da toplumun üyelerinin özgür bireyler olduklarına inanır. Ancak bu fenomenolojik ara veriş (fenomenolojik söyleyişteki kırılma) sadece odak noktasına çok açıklıkla toplumsal düzeni getirmek için tasarlanmış bir çözümlemedir. O, toplumsal fenomenin nesnel sebeplerin üretilmesi için var olan zorlukları ve dilin göstergeselliğini vurgular. Bu anlamlar, sebepler gibi bu üretilenlerin şekillendirilmesi için esnektir.
Ethnometodolojik çalışmalar çok geniş ve çeşitli biçimlere sahiptir. Bunların içeriğinde; söylem analizi; üyelik kategorileştirmesi çalışması; saha çalışması ve etkinlikleri çalışmaları.
Unvan:
Sosyal Bölüm Onursal Profesörü
Doğum:
29 Ekim 1917
Ölüm:
21 Nisan 2011
Okurlar
4 okur beğendi.
53 okur okudu.
1 okur okuyor.
100 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Tanrı beni kendi evimde neden bir parya ve bir yabancı olarak yarattı?
Sayfa 18Kitabı okudu
Döneceği ev hiçbir şekilde onun ayrıldığı ya da yokluğu sırasında hatırladığı ve hasretini çektiği ev değildir. Aynı sebepten ötürü, eve dönen, evden ayrılanla aynı kişi değildir. Eve dönen, ne kendisi için ne de onun dönmesini bekleyenler için aynı kişidir.
Homeros, Odysseus'un dostlarının nilüfer-yiyenlerin adasına ayak basışını anlatır. Nilüfer-yiyenlerin davetsiz misafirler
için planladığı şey ölüm değildir. Bunun yerine, nilüfer-yiyenler davetsiz misafirlerine bir tabak nilüfer çiçeği verirler. Her kim
bal gibi tatlı bu bitkiyi yediyse içindeki geri dönme arzusu uçup gider: O, sonsuza kadar nilüferle beslenerek ve tüm sıla hasretinin zihninde solmasına izin vererek nilüfer-yiyenlerle birlikte yaşamayı tercih eder.
Her eve dönen, acı ya da tatlı olsun sihirli yabancılık meyvesinin tadına, belli bir dereceye kadar bakmıştır.
Sevilen kişinin tüm deneyimi, mimikleri, yürüme ve konuşma şekli, şeyleri dinleme ve yapma şekli artık yoktur; geriye kalansa anılar, bir fotoğraf ve el yazısı bazı satırlardır. Ayrı düşmüş kişilerin bu durumu,
belli bir dereceye kadar, ölenin arkasından yas tutan kişilerin durumudur: "gitmek, biraz da ölmektir."
Takdim
Gündelik yaşamın tanım ve pratiklerindeki göreceliği ve durumsallığı kırar; yerine sabit ve tözcü kurumsal tanımlar, esnemesi güç kategoriler ikame eder: Türk budur, Müslüman şudur, vatansever budur... Diğer bir ifadeyle, şuradan: “ tamam solcular öyle de bizim hoca öyle değil", “ şerefsiz Kürtler ülkeyi bölecekler ama bizim gelin ve ailesi öyle değil", “ tamam çok inançlı değil ama Allah için dürüst, vicdanlı adam",“ bizim komşu kapalı ama çok modern görüşleri de var",dan şuraya geçilir: “ bunların topu böyle,hatta bizim komşu,hoca ve gelin de dahil”. Kurumsal genel tipleştirmenin , gündelikçi ikizi üzerindeki zaferidir artık söz konusu olan, yaşamın kendisi de bu arada Total bir kuruma, hatta bir aygıta dönüşür yavaş yavaş, gardiyanlarıyla, silindirleriyle .... Bu arada bir saniye, bir saniye, size de tanıdık geldi mi bu?
Levent Ünsaldı
Sayfa 16Kitabı okudu
İletiler
Yorumlar ve İncelemeler
