Hatice Elveren Peköz

Yeminli Kitap author
Author
10.0/10
2 People
0
Reads
2
Likes
916
Views

Hatice Elveren Peköz Posts

You can find Hatice Elveren Peköz books, Hatice Elveren Peköz quotes and quotes, Hatice Elveren Peköz authors, Hatice Elveren Peköz reviews and reviews on 1000Kitap.
Önemli olan insan doğmak değil, insan kalabilmek
"Aslında insanlıktan nasibini alanlar düşman tarlasına dahi ağaç ekmek ister, bilirim."
Yeminli Kitap
“Şu kuşlara bak anne; nasıl da güzelleşirler. Bir an için ayağa kalkıp yürüyecek, çıkıverecekmişim gibi oluyorum dağların en yücelerine! İnsanlar bir adım yürüyebilmenin, sağlıklı olmanın kıymetini biliyor mu sence? Ah ben de bir yürüyebilirsem; oralara, zirveye doğru koşar adım yürürdük seninle. Dağların öyle yakın oluşu ne güzel! Şifa dağıtan doktorun elleri, umudun gerçeğe dönüşü gibidir anne?”
Sayfa 6 - İkinci Adam YayıneviKitabı okudu
Reklam
Giritli Gelin (Film Hikayelerim)
Ülkeye dönüşün yaklaşığı günlerde genç komutanın aklına bir fikir gelir. Boy boy dört adet tabut çaktırır. Gece yarısı Elvina’ların konağını basar! Konaktaki tüm aileyi tabutlar içinde koyar ve geminin hangarına taşıtır. Gemi, gece yarısı limandan demir alacağı an gelir. Tabutların içinde Elvina, annesi, babası ile büyük annesi vardır. Tabuttakilerin ağzı bağlı... “Tabutların içinde ne var?” diye soranlara, memleketlisi olan bazı yakınlarının cenazeleri olduğunu söylenir. Eflatun Bey Elvina uğruna ailesini tabutlar içinde Türkiye’ye kaçırır. Aile gözlerini İzmir limanında açtığında durum anlaşılır. Oradan da İskenderun limanından Osmaniye Dörtyol civarında bir çiftliğe getirir. Elvina’ın bütün ailesini tabutlar içinde kaçırarak Türkiye’ye getirildiğinde, hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.
Sayfa 19 - İkinci AdamKitabı okudu
Yeminli Kitap
SON GÜLÜMSEYİŞ Yeminli Kitap’tan alıntı. Damla, annesine zoraki bir gülümseyişle baktı. Anne iç çekişlerle odadan çıkıp gitti. Her yer karanlık ve sessizliğe bürünmüştü. Genç kız dalgındı, gözlerini yumdu. Sonra bedeni sarsılarak uyandı. Tuttu bir şiir daha yazdı. Bir an için kendini gerçek sevdalı sandı. Şiirlerin büyüleyici
İkinci Adam YayıneviKitabı okudu
138 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
Küllerdeki Resimler Canım annem benim! “Vicdan sahibi olmanın başlıca kuralı adaletli yapıcı ve paylaşımcı olmaktı. İnsan olmanın ilk koşulu ise hoşgörülü merhametli ve adil olmakla başlar” derdi. O, aç insanlar kadar aç olan bütün canlıları düşünürdü. Sofrada çok zaman ekmek parçacıkları bulundurur, pencere kenarı duvar diplerine ekmek kırıntıları bırakırdı. Kışlar sert ve soğuk geçerdi bizim oralarda. Oysa sevgili anemin varlığıyla sıcacık olurdu küçük yuvamız. Şimdi ise küllerdeki resimler, öykülerin saklısında kaldı. Yaşamımı şekillendiren, renklendiren ve izdüşümde kalan mutluluk resimleri… O ise, içinde bulunduğu şartlara göre haillerini, umutlarını, özlemlerini, düşlerini, kırıklıklarını, hayallerini ve çocuklarının mutlu geleceğini çizerdi küllere. Sonra umudu vaat eden öyküler anlatırdı. Onun küllere çizdiği resimlerle, evimiz bir cümbüş bir şenlik havasına dönüşürdü. Resimlerin, her mevsimde bir başkaydı rengi. Bir ressamın tablosundan çıkmışçasına manalı bir derinliğe sahipti. İnsanın düş ve hayal gücümüzü genişleten, masalsı düş dünyasının kapılarını aralayan ve ressamları bile kıskandıran, anlatım gücüne sahip olan imzasız resimler…
Yeminli Kitap
Yeminli KitapHatice Elveren Peköz · İkinci Adam Yayınları · 20101 okunma
Bir Yol Ayrımı
Adam: “bizim aşkımız, tıpkı filmlerdeki gibi değil miydi? Kadın; “ya ne demesiniz!” dedi. Adam; “O günden sonra sizi ne çok düşümdüm, bilemesiniz” diye ekledi. Sonra, Yarı esprili bir ifadeyle; “şiirlerinizi yeniden bana okumanızı benim için yazmanızı ne çok isterdim” diyerek, şiir gibi konuşuyordu. Bir ara ikisi arasında kısa bir sessizlik oldu. Sonra adam; “Dilara Hanım, biliyor musunuz? Doktorlar; yakın zamanda öleceğimi söylüyorlar. “Yalnızca üç ay bir ömrüm kalmış,” diyor biri. Fazla uzun yaşayamazmışım. Ya kışın ortasında bitermiş, ya da bahara çıkmazmışım! Ah baharda ölmek, sizce haksızlık değil mi? Oysa sonbaharda öleceğimi düşünürdüm” derken, birden masumlaşıverdi gözleri… Kadın adamın söylediklerini pek ciddiye almamıştı. Onun yine bayat şakalarından birini yaptığını düşündü. Ona; “güle güle ölebilirsiniz. Fazla düşünmeyin, üzülmeyin lütfen. Ardınızdan helvanızı yapar, Yasinler okuturum! Bir de zahmet olmazsa oradaki yakınlara da selamımı söyleyin”, diye bir de espri yaptı. Adam; “anlaşıldı, demek ki bana inanmıyorsunuz? İki gözüm, size öleceğim diyorum, üç ay ömrüm kaldığını söylüyorum. Siz hala kayıtsızca, bir de dalga geçiyorsunuz! Ölürsem üzülmez misiniz yani? Biliyorum, bana çok kırgınsınız! Bunun için üzgünüm! Yaşadığımı anlatsam yıllar, yollar yetmezdi. Yazık, size tam da kavgaların ortasında rastlamak talihsizlikti!”
Sayfa 53 - İkinci Adam YayıneviKitabı okudu
Reklam