Hayrul Şen Gönderileri
Hayrul Şen kitaplarını, Hayrul Şen sözleri ve alıntılarını, Hayrul Şen yazarlarını, Hayrul Şen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gidersem elbette bir gün ulaşırım
Uzaklar senden daha da uzak değil
Yaşarsam her gün daha da yaklaşırım
Aselya, ölmek sen kadar ırak değil.
Ne dilde bir söz var ne de elde hece
Zaman geri dönmez öyle kendince
Kavuşmak öyle zor öyle zor bence
Aselya, ölmek sen kadar yasak değil.
Ateş içimde su, kor olur buz kalır
Gök kurur, su yırtılır, deniz katlanır
Kurtuluş sende saplanır kalır
Aselya, ölmek sen kadar tuzak değil.
Sayfa 18
Beklerim ben hep Aselya
Sen gittin gideli benden
Gözüm yoktur şu dünyada
Sen gittin gideli benden.
İçimdeki acı gerçek
Saplanır hep bıçak bıçak
Sanmam artık gün doğacak
Sen gittin gideli benden.
Derdim dermanımdan yüce
Dermanım derdimden acı
Umut her gün darağacı
Sen gittin gideli benden.
Sayfa 16
Gülüşün tutuşur gece içinde
Aselya ben seni bekliyorum
Göğsüme karışır acı içinde
Aselya ben seni özlüyorum.
Dallar sallandı yaprak döküldü
Aylar yıllara yıl asra döndü
Umutlar tükendi yalnızlık öldü
Aselya ben seni bekliyorum.
Sokaklar dolaşır gitmez yanına
Bir can bulsam bile çıkmaz yarına
Hayalin yetişmez bu kadarına
Aselya ben seni özlüyorum.
Geceler soğuk, karadan kara
Seneler geçer tüm olmazlarla
Ölümün ötesinde bir nokta var ya
Aselya ben seni bekliyorum.
İnce duruşunu, bir gülüşünü
Elinin tutuşunu, kalp atışını
Durgun kalışını, son bakışını
Aselya ben seni özlüyorum.
Sayfa 15
Esse rüzgâr dal kırılsa
Yıkılsa tüm her ne varsa
Tek bir parçam bile kalsa
Ben hep seni bekliyorum.
Aklar düşse saçlarıma
Kar yağsa da uçlarına
Gider sanma bir başına
Sayfa 14
Göz ucuyla ellerin bir başka el tutunca
Aselya bil ki boğazımda ellerin.
Sayfa 11
‘’ Rüzgar külümü savursun
Saçının teline vursun
Bir ölüden daha suskun
Ben hep seni bekliyorum.’’
‘’Sözler kağıtta boğulmakta
Sesler kısılıp kaybolmakta
Şarkılar bilinmez
Günler tutulmaz
Hangi şarkıyı çalarsan çal
Bir veda havasıdır
Hoşça kal
Canımın içi
Hoşça kal… ‘’
Sayfa 88
Ey aklı hür eden delilik
Ey zulme boyun eğen kudret
Doğruya sırt çeviren erdem
Bileklerimi büken gerçeklik Söyle, varlığımız neden?
Ben varlığımdan değil
Varlıktan şüpheye düştüm
Körler anlattı bana ne gördüğümü
Bense baktığımı görmemekteyim.
Aklın telkiniyle ulaştığım kölelikten
Zırdeli kaçmalıyım
Korkuyorum yine de
Özgürlük belki esaretin bir serabıdır
Dünya denen çöl yerinde.
Ey bilge, masallar anlat
Masal ve gerçekçi bir efsane
Gerçekten bilmez mi kimse?
Biz neyiz, gerçek ne?
Ben yıllarca yokta varlığı arayan adam Sözcükler elbette buğuludur.
Kırıldığımı kimse bilmez
Bilinmezlik kadar hain
Kafamda çocukluktur merhametten kalan.