İnsanlığa karşı duyulan nefret, güvensizlik ve toplumdan izole olma arzusuyla bütünleşen kinik romantik bir mizaç olarak tanımlayabileceğimiz mizantropi, kara bir başkaldırıdır
İnsanlar gerçekten çok büyük acılar çekiyor. Ancak günün sonunda kimse sizi kaldırmaz, kendi başınıza ayağa kalkmanız ve yola nasıl devam edeceğinizi öğrenmeniz gerekir.
Rock ve metal camiasının Türkiye'de bir türlü büyüyemediğinden ve genel olarak kötü karşılandığından hep şikayet edilir. Çok da katılmıyorum bu duruma, hak ettiği ilgiyi göremiyor demek yeterli. Büyüyemiyor, sevilmiyor... bunlar ülkemizde bu tarza gönül vermiş insanlara hakaret etmektir. Zaten pop müzik kadar geniş bir kitlesi olsun istemem, bilen
Headbang geri döndü! Dergiyi uzun süredir takip eden tüm okurlar bunun olacağını biliyordu. Konseptini biraz değiştiren ekip yepyeni yüzüyle yayınladıkları ilk sayıları hepimizin beklentilerini son derece karşıladı. Hem özlem giderdik hem daha fazla büyülendik. Tutarsa yenisini yaparız demişlerdi, bizler tutacağına zaten emindik.
İlk sayıda da
Hoşça kal efsane hoşça kal çağlan abi dopdolu bir sayı olmuş ama çağlan abi zaten dopdolu bir adamdı bu bile az kalmış ona. Boyun eğmemeyi sen öğütledin sende hiç eğmedin unutmayacağız