Zaman zaman yaftalı adımlarla, çölde su bulmuş gibi b/aşka koşuyor; sonra bulduğunu sandığın şeyin bir seraptan ibaret olduğunu anlıyorsun.Bunu anladığın an, daha da büyüyor içindeki boşluk. Neyi nereye koyacağını bilemediğin kavram kargaşasına hapsolmak ne acı..