Öncelikle Plotinosçu Ruh'un geri dönüş öğretisi, ister bu hayatta olsun ister ilk kez öldükten sonra erişilmiş olsun her halükârda bir içe dönüşten, kendi sahici Ben'ini keşfedişten başkası değildir; dolayısıyla Ruh'un dünya aşkın bir yere kaçışı, uzayda uçuşu da değildir; Ruh'un yolculuğu, içe yapılan bir yolculuktur.
- " (...) Aklın kendisini geliştirmek ve kendi kendinin farkına varabilmesi için kendisinden bir itki, bir başlama vuruşu alabileceği bir vahiy inancının ilk sıraya yerleştirilmesi tarihî olarak gerekli görülebilir..."
Nous ile birlikte yapılamayan her türlü görü(ş), insan için bir çöküş inkırazdır. Gözle görmeye arzu duyar; akılla kavrayamadığına, gözle nazar edebilmek için eyleme düşer/geriler.
Özetleyecek olursam kitabın içindeki şu cümleleri kullanırım: "Neden mevcut halimizle bir kez gelmiş olduğumuz şu dünyada atıl, miskin ve tembel yaşayalım? Neden başkalarından şefaat bekleyelim."
Kitap dini konulardan bahsetse bile içinde bilinç uyandıran önemli anekdotlar barındırıyor.
Özenle hazırlanmış bir eser.