İbrahim Halil Çelik kitaplarını, İbrahim Halil Çelik sözleri ve alıntılarını, İbrahim Halil Çelik yazarlarını, İbrahim Halil Çelik yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Hangi saat doğruyu gösterir bize?
Ömrümüz bu kadar yanlışken!”
…
Çünkü bir kere evleniyoruz şu hayatta, her şey çok özel olmalı. Günlerce araştırmışlardır. Yazarlardan, şairlerden yardım istemişlerdir. Sonunda bula bula bunu bulmuşlardır. Ne kadar yaratıcı!
Artık hiçbir şey eskisi gibi değil. Biri geldi, tüm renkleri aldı elimden. Beyaz bir karanlık bıraktı bana. Beyaz siyahtan daha korkunç. Daha korkuncu ise bu ak karanlığın benim bir parçam oluşu. Burnum, dilim, parmaklarım gibi bir parçam.
...Çocuklar bilir. Ve yine çocukların çok iyi bildiği bir şey varsa o da hiçbir şey bilmiyormuş gibi davranmaktı. Öyle davranıyordum. Ben o yaşta iyi bir tiyatrocuydum baba.
Hayat gitgide eksilmekti, ihtimal bunu bilmiyordu. Hayat; etti, kandı, kemikti...
Belki o, böyle biliyordu. Hâlbuki hayat, ne et, ne kan, ne de kemikti. Hayat, toprağın nöbetiydi. Bunu söyleyen biri vardı. Belki o da yanılmıştı. Belki de hayat, sadece bir yanılgıydı. Şimdi dışarıda yanılgı yanılgı büyüyen bir dünya vardı. İnsanlar birbirini seviyor, birbirine güveniyor, yaşamını paylaşıyor; sonra hayat, "yanıldın" deyip atıyordu sillesini. "Yanıldın!"