“Elleri kararsız değil,tümünü cebinden çıkaracak sözcükleri var.Öyle saçacak toprağa.Tohumdan filizlenecek.Filizden yürüyecek öze.Dal diyecekler aşılanacak öykülere.Bunları görüyor,hepsini taşıyor,yükü ağır.Biriktirdikleri,kalabalığa karışmaz.Aydınlatacağı zamanları tarıyor,görmezlerse bilmezler gerçeği diyor içindeki ses.Sesteki nakarat kuşları çağırıyor,bilmezler,bilmezler,bilmezler…”