Joan Didion Amerikalı bir yazar ve gazeteciydi. Gay Talese, Hunter S. Thompson ve Tom Wolfe ile birlikte Yeni Gazetecilik akımının öncülerinden biri olarak kabul edilir. Didion'un kariyeri 1950'lerde Vogue dergisinin sponsorluğunda düzenlenen bir kompozisyon yarışmasını kazanmasıyla başladı.
Ne kadar sakin ve kontrollü görünürse görünsün, derin üzüntü yaşayan bir kimsenin duygusal ve fiziksel olarak tam anlamıyla sağlıklı olması mümkün değildir.
"Anılar ve iç çekmelerle dolu bir gece"
"Bir gece. Bir gece.
Belki bütün geceyi, belki de bütün geceleri kastediyordur ama bütün gece bile demez şair, bir gece der, bir ömür boyu değil, birkaç saat süreceğini ima eder yasın."
2/5 Stars (%33/100)
After her husband's death, Joan Didion started writing this book. The term "magical thinking" is extremely important in this case. This is Didion's way of dealing with grief. Soon after her husband's death, her daughter also passed away. I liked the detail in the book cover. (Blue letters spell John, her husband's name) I don't really have much to say. Many people liked the book because they also lost someone but I personally don't enjoy such nonfiction books even though I somehow relate to her. It was okay in short.
Hayat arkadaşını kaybetmek nasıl travma? Nasıl bir yoksunluk duygusu?
Hepimizin bir gün yaşayacağı bu gerçekliği " Lütfen Allahım Lütfen" diye aslında ne diledigimi sözlere bile dökemeden okudum.
Lütfen lütfen lütfen...
Kitabı yarıladım ama her şey daha da fena... Mecburum. Ara veriyorum.
Dayanamadım, devam edip bitirdim. Yazarın anlatımı o kadar naif ki...
O Yılın BüyüsüJoan Didion · Arkadaş Yayınları · 200727 okunma
Hepsi onun seçimi.
Duygusal seçimler, anımsadıgı seyler.
onları ben de anımsıyordum. Didion un anımsadıkları onu küçük kızı ve ešiyle birlikte yasadıgı Hawaii günlerine götürüyor.Sadece Hawaii günleri degil, kitap boyunca yazarın yasamının cesitli evrelerinden hatıralarıyla yüzlesmesine tanık oluyoruz. Anımsadıkları, ona o an yasanırken, o anın degerini takdir etmekte ne kadar yetersiz kaldıgını hatırlatıyor. O anın kıymetini bilememis olmak, yazarin yüzlesmeyi asla göze alamadigi bir sey. Bu yüzden anımsamak istemiyor. caresizce unutmanın yollarini ariyor : "Harika anilariniz var,dedi insanlar sonradan, anılan teselli olabilirmis gibi. Anilar tedelli degil. Anılan tanımı geregi gecmis zamana, yok olmus seylere ait. Anilar dolaptaki Westlake formalar,solmus, catlamis fotograflar, artik evli olmayan insanlarin dugun davetiyeleri,yuzleri aklindan ucup gitmis kisilerin cenaze tõrenlerinin cagrilari. Anılar artık anımsamak istemedigin seyler.
Çok Güzel bir eserdi Tešekkürler Joan Didion...
Mavi GecelerJoan Didion · Domingo Yayınevi · 201457 okunma