John Gray
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
7.8
513 Kişi
1.804
Okunma
64
Beğeni
4.393
Gösterim
Unvan
Amerikalı İlişki Danışmanı, Öğretim Görevlisi ve Yazar
Doğum
Houston, Teksas, Amerika Birleşik Devletleri, 28 Aralık 1951
Yaşamı
John Gray (28 Aralık 1951 doğumlu) Amerikalı bir ilişki danışmanı, öğretim görevlisi ve yazar.
1992'de ''Erkekler Marstan Kadınlar Venüsten'' kitabını yayınladı. Uzun süre en çok satan kitap oldu ve müteakip tüm kitap ve kariyer etkinliklerinin ana temasını oluşturdu. Kitapları milyonlarca kopya sattı.
1969 yılında Gray, Transandantal Meditasyon dersine katıldı ve daha sonra Maharishi Mahesh Yogi'yle 9 yıl boyunca beraber oldu ve asistanlık yaptı.
İncelemeler
288 syf.
Kadın-Erkek İlişkisi
Lise zamanlarında elime aldığım bir kitaptır. Bu zamana kadar birçok kişisel gelişim ve insan ilişkileri üzerine kitap okusam da, bu kitap gibisini görmedim. İlişkisinde sorun olan birçok arkadaşıma da tavsiye edip müspet karşılık aldığım kitabın, kadın erkek fıtratını ve birbiriyle olan ilişkisini bilimsel tespite dayanarak sade bir dille anlatıyor olması, onu diğer düşünce kitaplarından ayırıyor. Şüphesiz en beğendiğim kitaplardan biri. Günümüz ilişkilerini düşündüğümüzde, herkesin başucu kitabı olması gerektiğine inanıyorum. Kendi cinsini tanımanız, karşı cinsi anlamanız ve sağlıklı ilişkiler kurup yaşamanız için mutlaka okumanızı tavsiye ederim.
Okuyacaklarıma Ekle
288 syf.
·
10 günde
·
7/10 puan
Erkekler Mars’tan, Kadınlar Venüs’ten Amerikalı bir ilişki danışmanı olan John Gray’in 1992 yılında yayımlanan kitabıdır; ve kitap o yıllara damga vurmuş, defalarca basılmış, birçok insan tarafından okunmuştur.
“İletişimi geliştirmek ve ilişkilerinizde istediğinizi elde etmek için pratik bir yol gösterici” alt başlığıyla çarpıcı bir giriş yapıyor kitap. Çok güzel bir öyküyle başlıyor, kadınlar ve erkekler aslında başka gezegenlerde yaşarken aniden birbirlerini görüp beraber yaşamaya başlıyorlar ve olanlar oluyor. Birbirleri olmadan yaşayamayan ama aralarındaki çekişmeler hiç bitmeyen iki tür: kadınlar ve erkekler. Bakalım akıbetleri ne olacak. İşte bu kitap bu ikilinin güçlü iletişimi olan sağlıklı ilişkiler kurmasına yardım etmek için var.
İlk başta okurken çok fazla genelleme olduğunu hissedip rahatsız olmuştum, çünkü yazar sürekli kadınlar böyledir erkekler böyle diyerek adeta gruplandırıyordu. Fakat sonrasında düşündüğümde bunu, bu ayrımı sadece genel hatlar çizmek ve temel farklılıklara değinmek için yaptığını anladım ve bu ayrımlar gözüme batmamaya başladı. Temel amaç ayrıştırmak değil farklılıkları anlayıp kucaklamaktı çünkü.
Okurken bana sık sık evet evet gerçekten böyle dedirtip, düşündürtüp ardından da ilişkiye bakışımda yeni görüşler edinmemi sağladı. Hatta bazılarını uygulayıp olumlu sonuçlar aldığımı bile gördüm. Bakalım uzun vadede ne kadarı aklımda kalacak ve hayatıma etkisi olacak göreceğim. Sizler de ilişki hakkında, kadın erkek iletişimi hakkında bir şeyler okumak isterseniz doğru bir başlangıç olacağını düşünüyorum. Keyifli okumalar,
Okuyacaklarıma Ekle
288 syf.
·
4 günde
·
8/10 puan
Karşı Cinsi Anlamak Mümkün Değil!
Kadınları/Erkekleri anlamak MÜMKÜN DEĞİL ! ciler için yazarın deyimiyle ilaç niteliğinde bir kitap. Yazar gayet akıcı ve anlaşılır bir dil kullanmış. Kadın, erkek farklılıklarını, oldukça somut ifadelerle, bol bol örneklerle anlatmış. Karşı cinsi ve kendinizi keşfetmek, tanımak, anlamak için yerinde bir kitap. İlişkilerle yaşanan çatışmaların ve anlaşmazlıkların altında yatan temel neden; karşı cinsi yeterince tanımamaktan kaynaklandığını ve yaradılış farklılıklarını okudukça anlayacaksınız. Kadınları veya erkekleri anlamıyorum demek aslında karşı tarafla aranıza set çekmenize ve çözümsüz bir girdaba girmenize neden oluyor. Farkına varmaktan öteye geçmek isteyen, üstüne düşen sorumluluğu alacak kişilere kesinlikle tavsiye ederim.
Ben bu kitaba rahmetli Doğan Cüceloğlu'nun Var Mısın? adlı son çıkarttığı kitapta rastladım ve oradan geldim. İyi ki de rastlamıştım.
Okuyacaklarıma Ekle
%50 (144/288)
·
Beğendi
·
2/10 puan
Kitabı bitirebilmek için fazlaca savaştım kendimle fakat o kadar basit o kadar tekrara düşen ve bildiklerimiz dışında herhangi bir bilgi vermeyen bir kitap ki maalesef yarıda bırakmak zorunda kaldım. Kesinlikle zaman kaybı olarak görüyorum ilk okul seviyesinde ki bir çocuğun okuyabileceği türden. Fazla kötü …
Okuyacaklarıma Ekle
400 syf.
·
8 günde
·
Puan vermedi
Kitaba kimisə anlamaq üçün deyildə maraq hissimi öldürmək üçün oxudum. Bu tip kitabları sevmirəm. Çünki mənə görə bu kirablar insanları sacə cinsiyyətinə görə ayırır. Axı bizə bu lazım deyil. Ən əsasıda 21 ci əsrdə. Başa düşürəm biraz qarşı cinsdə diqqət yetirə biləcəyin bir çox mövzu barədə "aydınlıq" verə bilər. Amma unutmayaq ki insanlara qadınlar və kişilər gözü ilə baxdığımız müddətdə heç kimlə əlaqələrimiz yolunda getməyəcək. Mənə görə hər bir şəxs individualdır. Və hər şəxsə onun O olduğu halına uyğunlaşmalı və rəftar tərzini tapmalıyıq. Əgər bir insanla bütünləşə bilmiriksə 100 də "qadın kişi " anlama kitablarını oxuyub analiz etsəkdə xeyri olmaz. Nahaq oxudum demirəm çünki hər bir kitabın minimalda olsa xeyirli təsiri vardır.
Okuyacaklarıma Ekle
285 syf.
·
110 günde
·
8/10 puan
Faydalı ancak yorucu bir kitap
Kitabın tanıtım yazısına bakarak bu kitabı karşı cinsi anlamanıza, tavlamanıza ya da ilişkinizi kurtarmaya yarayacak sihirli bir kitap olarak görürseniz hayli yanılırsınız. Ancak kitabı karşı cinsi daha iyi anlamak ve iletişiminizi geliştirme konusunda bir farkındalık kaynağı olarak görürseniz işinize yarayabilir diye düşünüyorum. Gelelim bölümlerin değerlendirmesine:
1. Bölümde erkek ve kadınlar arasındaki farklara ve kitabın içeriğindeki bölümlere çok kısa bir şekilde değinilmiş.
2. Bölümde ilişkilerde en sık yapılan iki hataya değinilmiş. İlki erkeklerin kadınlar üzüldüğünde ya da kendisiyle bir şey paylaşıldığında erkeklerin bu durumu çözmeye yönelik tavır alması(Yazar bu tutumu Tamirci Şapkası Takmak olarak adlandırmış). İkincisi ise kadınların erkekler hata yaptığında kullandığı eleştirel dil ve talep edilmediği halde öneride bulunması.
Burada bir parantez açmak istiyorum. Ben yıllar önce bu kitabın çok az bir kısmını okuyup kitabın bir şekilde kaybolması ile okumamın devamını getirememiştim. Ancak kitaptaki Tamirci Şapkası metaforu ile kitap aklımda yer etti. Bu Tamirci Şapkası benim için önemli bir farkındalık oldu çünkü yaptığım iş gereği insanlar benden sürekli çözüm bulmamı bekliyor. Böyle olunca ister istemez bu günlük iletişimime, olaylara bakış açıma da yansıdı. Çoğu zaman bir Tamirci Şapkası taktığımı fark etmem benim için büyük bir farkındalık olmuştu. Zaman zaman hâlâ bu hataya düşsem de sırf bana kazandırdığı bu farkındalık bile kitabı bence okunur kılıyor.
3. Bölümde erkeklerle kadınlar arasında stresle başa çıkma yöntemlerindeki farklılığa değinilmiş. Yazar bu farkı erkeklerin kendi içine dönmesi(mağaraya çekilmek) ve dikkat dağıtmak için başka şeylerle ilgilenmesi ile açıklarken, kadınlar içinse stresle başa çıkmanın alakalı ve alakasız sorunlardan bahsetmek, konuşmak(Tanrım sen bize yardım et) olduğunu belirtmiş. Kadın ve erkeklerin sadece stresle başa çıkma yollarının farklılığına değinmekle kalmayıp yapılması gerekenlerden de bahsetmiş. Genel itibariyle tespitlerine katılmakla beraber bu tespitleri (#84152788) yaparken bu kadar kesin ifadeler(asla, hiçbir zaman vb.) kullanmasını yanlış buluyorum. Çünkü biliyoruz ki istisnalar var.
4. Bölümde karşı cinslerin birbirlerini teşvik etmesini işlemiş. Bu bölümde kadınların vermeye, erkeklerin ise almaya olan eğilimlerini açıklayıp bununla ilgili değişimin nasıl olacağını açıklamış. Ancak bu bölümde tespitlerine daha fazla yer verirken çözüm yolunu çok kısa tutmuş. Aslında bu bölüm gerçekten çok önemli. Zira baktığınız zaman birçok kadının sürekli vermekten ve karşılığını alamamaktan şikayet ettiğini ve tükendiğini siz de çevrenizde görebilirsiniz. O yüzden özellikle kadınların vermek kadar almayı da bilmesi gerekiyor. Yazar bunun için model olacak anne-babalardan bahsetmiş ancak Türkiye şartlarında olumlu örnek bulmanın, hele hele ataerkilliğin bu kadar güçlü olduğu bir toplumda, ne kadar zor olduğunu tahmin edersiniz. Geriye kalan seçenek kadınlarımızın okuyarak kendilerini geliştirmeleri, kendi kızlarına değerli olduklarını aşılamaları ve kendi öz değerlerine inanmaları. (Tabii burda öz değeri abartıp "râb bana hep bana" dememek de gerekiyor.)
5. Bölümde kadın ve erkeklerin konuşma biçimlerindeki farkları açıklayıp farklı dillerde konuştuğunu vurgulamış. Bu bölümün bir kısmında sık kullanılan örnek ifadelerle kadınların nasıl üstü kapalı konuştuklarını, aslında neyi kast ettiklerini ve kadınların iletişim biçimine hakim olmayan bir erkeğin bunu nasıl anlayacağını örneklendirmiş. Bu noktada yazar erkeklerin üstü kapalı ifadeleri nasıl yorumlaması gerektiği konusunda tavsiye veriyor. Ancak daha doğru olan kadınların istek ve ihtiyaçlarını daha açık ifade etmeleri, bunu öğrenmeleri değil midir? Örneğin kadının şefkat ihtiyacı varsa bunu dolaylı anlatması ve erkeğin de bu anlamı yakalamasını beklemek doğru mudur? Pek emin değilim.
6. Bölümde erkeklerin bir lastik şerit gibi hareket ettiği, yaklaştıktan belli zaman sonra uzaklaşma, geri çekilme ihtiyacı hissettiği belirtilmiş. Bu ihtiyacın kadınlar tarafında anlaşılamadığını bu yüzden de zaman zaman çatışmalar yaşandığını belirtip öneriler getirmiş. Açıkçası bu bölümle ilgili benzetmeden pek emin değilim. Erkekler zaman zaman uzaklaşma ihtiyacını daha yoğun hisseder mi sizlerin takdirine bırakıyorum. Ancak şundan eminim ki bir ilişki içerisinde bulunan her bireyin kendi kişisel alanının ve istediği gibi değerlendirebileceği bir özel zamanının ve alanının olması gerekiyor. Herhangi bir bireyin parnerinden sürekli beraber, birlikte olmayı ya da her daim partnerinin kendisiyle ilgilenmesini beklemesi gerçekçi ve sağlıklı değil.(Arkadaşlar birbirinizi bir salın!)
7. Bölümde ise kadınları dalgaya benzetip ruh hallerinde iniş çıkışlar olduğunu belirtmiş. Aslında 6. Bölümün kadın versiyonu ele alınmış diyebilirim. Bu iki bölümü değerlendirdiğimizde bireylerin partnerlerinin ruh hallerinde iniş çıkışlar olabileceğini ve bu durumu kişiselleştirmek yerine sabırlı ve anlayışlı davranarak bunu atlatabileceklerini söyleyebiliriz. Ayrıca kadınlarla ilgili bu bölümünü okuyunca daha bölümün başında benim aklıma gelen tek şey "regl dönemi" oldu. Bazen ölü taklidi bile yapsanız bu dönemde sağ salim çıkmanıza izin vermiyorlar(çeken bilir). Bu bölümü okurken aklımdan geçen ise: Her türlü ilişkide anlayış ve sabır göstermek cidden büyük bir beceri ve güç istiyor. Bölümün ortalarına doğru ise regl dönemi ile ilgili düşüncemin yanlış olmadığını gördüm: "Kadının özdeğer döngüsü mutlaka adet kanamaları ile uyum içinde değildir, ama genellikle ortalama yirmi sekiz gün alır."(Syf. 127) Yazar kadınların duygularındaki dalga hareketinin adet öncesi sendromuna benzediğini kabul ediyor. Aslında sadece adet öncesi dönemi baz alsaydı ve bununla ilgili bir isimlendirme yapsaydı daha dürüst olurdu diye düşünüyorum. Bence burda kadınların gönüllerini eğlemek, daha zarif bir görüntü vermek için dalga gibi bir benzetmeye gittiğini düşünüyorum.
Bu arada incelemede zaman zaman kopukluk olabilir, affınıza sığınıyorum. Bir önceki paragrafta da görebileceğiniz gibi(bu paragraf o paragraf olmayabilir, bir şeyleri uçurdum) her bölümü okurken bir yandan da aklıma gelenleri not alıp inceleme için bir şeyler karalıyorum. Devam edelim.
8. Bölümde yazar erkek ve kadınların farklı duygusal ihtiyaçları olduğunu, sevginin 12 çeşidini ve bunlardan hangilerinin kadın/erkek için daha önemli olduğunu cinsiyetlere pay ederek anlatmış. Bunun yanı sıra çiftlerin birbirlerini nasıl soguttuğunu en çok yapılan altışar hatayı vererek anlatmış. Bu hatalara baktığımda gerçekten ilişkileri tüketen, iletişim çatışmasına neden olan hatalar olduğunu görüyorum. Ve yazar yine bu bölümde birçok kadının yaptığı ilişkilerdeki en büyük hatalardan olan "erkeği değiştirmeye/geliştirmeye" çalışmak ile ilgili uyarılarda bulunup yapılıp/yapılmaması gerekenleri sıralayıp erkeklere ve kadınlara tavsiyeler veriyor. Ancak bence bu kadar tavsiye yerine tek bir uyarı yeterli: Değiştirip geliştirmek isteyeceğiniz biriyle ne sevgili olun ne de evlenin.(Hayır, çok geç diyorsanız da yazarın taktiklerini deneyebilirsiniz; bol şans dilerim...)
9. Bölümde yazar çiftlerin tartışmadan kaçınması konusunu ele alıyor. İnsanların tartışmalardan incinmeden kaçınmak için 4 strateji kullandığını ancak bunların etkili olmadığını bunun yerine sakinleşmek için ara vermenin, anlayış ve saygı ile iletişim kurmanın önemli olduğuna değiniyor. Erkeklerin kadınlara hak vermesi gerektiğini, kadınların da erkekleri onaylaması gerektiğini söylüyor. Böylece tartışmaların çok büyümeden sağlıklı bir şekilde çözülebileceğini ifade ediyor. "Üzgünüm" kelimesinin en az özür dilemek kadar etkili olduğunu erkeklerin bunu kullanmasının işe yarayabileceğini söylüyor (ayıya dayı demeyi tavsiye ediyormuş gibi hissettim). Devamında çeşitli tartışma konuları verip söylenenlerin ne manaya geldiğini, alternatif olarak nelerin söylenebileceğini örnekliyor. Bölümün sonunda yazarın kendisinin de tahmin ettiği gibi örnek diyaloglar ve ifadeler okur olarak bana yapmacık ve zorlama geldi.
10. Bölümde karşı cinsden puan kazanma konusu ele alınmış. Kadınların kendileri için yapılan jestlere verdiği öneme değiniliyor. Kadınlar için küçük jestlerin en az büyük jestler kadar önemli olduğunu söylüyor. Ancak erkeklerin bunu bilmediğini ve daha büyük hedeflere yöneldiğini belirtiyor(yazar bu tespitinde çok haklı). Aynı zamanda erkeklerin partnerleri için yapabileceği 101 tane jest sıralanmış. Erkeklerin ise takdir ve teşviğe ihtiyaç duyduğunu belirtip kadınlar için de erkeklerden puan toplayabilecekleri 26 tane durum önemine göre puanlanarak sıralanmış. Netice olarak bu bölümde yazar erkek ve kadınların değerlendirme şekillerinin, karşı cinsi puanlamalarının aynı olmadığına değiniyor ve bu konularda önerilerde bulunuyor. Sanırım bu bölümde bahsedilen kadınlar için jestlerin büyüklük ve küçüklüğünün söz konusu olmadığına, hepsinin aynı değerde önemli olduğuna ilişkin değerlendirmesi her erkeğin bilmesi gereken; erkekler için de takdir edilmenin önemli olduğu her kadın tarafından bilinmesi gereken bir bilgi diyebilirim.
11. Bölümde partnerlerin birbirlerini yaralamadan, kavga çıkarmadan olumsuz duygularını aktarabilmesi için "aşk mektubu" tekniğini öneriyor ve bununla ilgili çeşitli örnekler veriyor. Bu teknikte kişinin yazacağı mektupta başta öfke, hüzün, korku, pişmanlık ve sonda ise sevgi duygularını birkaç cümle ile ifade etmesi isteniyor. Ve en sona da ne istediğinizi belirten bir not eklemenizi öneriyor. Mektup tekniğine bir itirazım yok, etkili olabilir. Bu teknik aslında yapıcı eleştiri getirmenin kağıt üstündeki hâli gibi diyebilirim. Ancak sona eklenen not beni rahatsız etti. Örnekleri okuduğumda sona eklenen not bana fazla talepkar ve karşıdaki insanın(ya da benim) aptal yerine konduğunu hissetmesine neden olacakmış gibi geliyor. En azından ben okurken böyle hissettim. Ancak ne yapacağını nasıl davranacağını bilmeyen bir partnere yol gösterici de olabilir. Emin olamadım.
12. Bölümde yardım/destek istemenin ve almanın yolları anlatılıyor. Kadınların desteği doğrudan ve uygun bir biçimde istemesi ve erkeğin sezmesini beklememesi gerektiğini anlatıyor. Doğrudan istemek ve dolaylı istemek arasındaki fark örneklerle çok güzel ortaya konup açıklanmış.(Şu örnek gerçekten çok güzel, değinmeden geçemeyeceğim: "Benimle evlenebilir misin?" demeyiz, "Benimle evlenir misin?" deriz.) Bu bölümü okurken partnerlerimize ne kadar az "hayır" dediğimizi, "hayır" dediğimizde bunun nasıl "sevgisizlik" olarak değerlendirildiğini düşündüm. Partnerimiz ya da herhangi bir arkadaşımız, akrabamız vd. bize "hayır" deme özgürlüğüne sahiptir. Hayır demesi bizi sevmediği ya da umursamadığı anlamına gelmez. Bize hayır dendiğinde bunu olgunlukla karşılayıp kırılmamayı ve bunu aklımızdan çıkarmamayı öğrenmemiz gerekiyor.
13. Bölümde dişe dokunur söylediği tek şey insanların ilişkilerine geçmişten getirdikleri duyguların olduğu. Örneğin sevgilinize karşı bir anda bir soğukluk/soğuma vs. hissediyorsanız bunun yüzde 90 geçmişinizle ilgili olduğunu, geçmişinize bakmanız gerektiğini söylüyor.
Son olarak kitabı bitirebilmiş olmaktan dolayı kendimle gurur duyuyorum. Çünkü kitabın akıcı olduğunu söyleyemeyeceğim. Kitabın benim için akıp gitmemesinin nedeni altını çizdiğim yerlerin çok olması olabilir, her bölümün sonunda inceleme için bir şeyler not almış olmam olabilir, zaman zaman düşülen tekrarlar ya da sürekli erkeklerin ve kadınların kıyaslamalı bir şekilde anlatılması sıkmış olabilir. Emin değilim. Netice itibariyle farkındalık kazandıran, sorgulatan ancak okuma süreci çok da eğlenceli olmayan bir okuma serüvenim oldu. Takdir sizin.
Keyifli okumalar dilerim...
Okuyacaklarıma Ekle
288 syf.
·
1/10 puan
Seneler öncesi okumuştum. Eminim şimdi çıksa kimse tarafına dahi bakmaz. Yaşam koçu zırvalığı henüz yoktu ne de olsa… 150 karakter için kendi çapımdaki kritiğimi hepten gevezelik haline getiriyor bu dogmatik zorunluk.
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.52