Çoğumuz yüzeyde diğer insanları suçlayıp onlara saldırırken kendimizi haklı çıkarmaya çalışırız. Ama karşılaşıp keşfetmeye korktuğumuz o derinliklerde aslında bunun tam tersi geçerlidir. Başkalarına verilmiş cezayı affetmemize rağmen kendimizi en ağır cezaya çarptırırız.
Gömülmüş duygular reddedilmiş insanlar gibidir; onları reddettiğimiz için bize çok büyük bir bedel ödetirler.
Cehennemin sıcağı, ezilmiş bir duygunun kızgınlığı yanında hiç kalır.
“Senin yanında kendim olmaktan neden korkuyorum?”
Olduğum gibi olmuyorsam nedenlerim var.
Olduğum gibi olamıyorsam beklentilerin var.
Mutlu olmanın iki yolu yoktur. Ya kendin olmalısın ya da mutsuz bir yolun içinde onların istediği kişi olmalısın.
Öncelikle çok çarpıcı bir başlık. Bir serzeniş, haykırma, gör beni demenin hali.
Sevilmek