"Biliyorsun,degil mi anne,ben hep senin yaninda olmayacagim",dedi bana hızlı hızlı nefes alırken kısık bir sesle.
Belki de kalbim o anda donmalıydı.Belki de dönüp onu kucagima almaliydim,hemen eve götürmeliydim.Bir kuleye ,bir şatoya falan kapatmaliydim onu.Altın bir anahtarla bir yere kilitleyip anahtari yutmaliydim,onu bulmaları icin önce karnımı deşmeleri gerekirdi o zaman..