(39) Kemal Kale - 1000Kitap

Şair (D. Mayıs 1960, İstanbul- Ö. Mayıs 1989). Yaşamının ilk on dokuz yılını Rize’de geçirdi. Sonra ailesiyle İstanbul’a göç etti. 1971 yılında ilkokulun dördüncü sınıfındayken yürüme yetisini yitirdi ve okulu bıraktı. Çocukluk yaşlarından itibaren şiir yazdı. Şiirleri Gösteri, Milliyet Sanat, Yazko / Edebiyat, Temmuz, Kıyı, Zeytin Ülkesinde Sanat, Karşı, Eylül, Parantez (Almanya), Kültür / Sanat (KKTC) ve Cumhuriyet Dergi’de yayımlandı.

Doğum:

İstanbul, Mayıs 1960

Ölüm:

Mayıs 1989

Okurlar

1 okur beğendi.

9 okur okudu.

1 okur okuyacak.

Reklam

Kitaplar

Tümünü Gör

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör

Mikail Uzunoğlu

@eskilerdenbiri

07 Mart 2022 00:17

Şiir

Yaşamak üzerine körpecik sözler, getirsem sana, getirebilsem...

Yaşlanmayan İklimlere Kemal Kale

Mikail Uzunoğlu

@eskilerdenbiri

07 Mart 2022 21:53

Şiir

Yürekse sevdaya mühürlü nakış. Narin bir yağmur serüveni yaşanacak...

Yaşlanmayan İklimlere Kemal Kale

Reklam

Sümeyye Yılmaz

@sumeyyeyilmazx

04 Şubat 05:25

Şiir

"Ömrüm uyumsuz dizelerle örülmüş yitik bir şiir Sende baştan yazılmayı özlüyor Sen buradasın, ben orada Şafaktan guruba sığar mı hasret Gecenin akarken kanı kaldırımlara"

Kitabı okudu

Yaşlanmayan İklimlere Kemal Kale

Sümeyye Yılmaz

Sen hep konuştun Ben hep sustum Sustum ve gülümsedim Sustum ve dinlendim Sustum, baktım ve seni seyrettim Yüzüne çarpıyordu günbatımı Ve akşam yıldızı gibi doğuyordu yüzün odada Gökyüzü kıskandı da, unuttu yıldızları Hep seni seyrettim sonra, gökyüzüyle Gökyüzünü bilmem ama, Acılıydım aslında ben Bir özlemin başında Ayrılık atı hazırlanırken Doludizgin gitmeye, Saatlerdir telaşla Seni biriktiriyordum gözlerime [ouj-e-asman]

Kitabı okudu

Yaşlanmayan İklimlere Kemal Kale