Insan dua ve ibadette başka birine konuşmaktadır, ama o gerçekte başka biri değildir. "O. bize bizden daha yakındır." İbadette biz, asla obje olmayan birine yöneliriz. O daima süjedir, daima eylemdedir, daima yaratmaktadır. Biz O'na bir şey söyleriz, ama o sadece bizim ona söylediğimizi bilmez ayn zamanda bilincimizin bütün eğilimlerini bilir